το κύριο άρθρο της ΑΥΓΗΣ, 23.01.11
Η συναίνεση ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. για τη συγκάλυψη των σκανδάλων του Βατοπεδίου και της Siemens σηματοδοτεί το τέλος των εκκρεμοτήτων της δικομματικής διακυβέρνησης και την επιδίωξη μιας νέας πορείας συναίνεσης στη βάση του νέου Μνημονίου, που, με σκληρά μέτρα κι αυτό, θα παρουσιαστεί τον Μάρτιο, ίσως χρυσωμένο με την επιμήκυνση και με κάποιου είδους αναδιάρθρωση του χρέους.
Οι λογαριασμοί του παρελθόντος όμως δεν κλείνουν, γιατί, εκτός των άλλων, η λύση που επελέγη αποπνέει ηθικοπολιτική αποφορά. Μπορεί η κυβέρνηση να κατορθώνει σε κάποιο βαθμό να εμφανίζει το Μνημόνιο ως μονόδρομο, αλλά η συνειδητοποίηση από τους πολίτες του χάσματος που προκαλεί το ηθικοπολιτικό έλλειμμα μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες κοινωνικές εκρήξεις. Και τότε θα αμφισβητηθεί εκ των πραγμάτων η κατασκευή της "νέας συναίνεσης".
Χωρίς να απλουστεύουμε, το ηθικοπολιτικό έλλειμμα συνταράσσει χώρες, των οποίων η μοναδική ομοιότητα είναι η ανομία των εξουσιών. Πράγματι, λίγα πράγματα συνδέουν την Τυνησία, το Μαγκρέμπ και την Αλβανία με την Ελλάδα. Ο ιός, όμως, της εξέγερσης ή της ανυπακοής, με διαφορετικά αιτήματα και από διαφορετικούς κοινωνικούς πρωταγωνιστές, εξαπλώνεται και στις χώρες της Ε.Ε., με τον ειδικό χρόνο για κάθε χώρα, καθώς οι κοινωνίες νιώθουν τα αδιέξοδα ενός μέλλοντος αποκλεισμών και διαψεύσεων.
Με την κρίση να σφραγίζεται από την ηθική και πολιτική ανυποληψία των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, με τους θύτες να αναζητούν αμοιβαία στήριξη και να αλληλοαθωώνονται, οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας φαίνεται να ξεφεύγουν από τις νόρμες του Μνημονίου, να μην αρκεί η θυσία "καμένων" πολιτικά προσώπων και μπορεί να επιφυλάσσουν εκπλήξεις.
Όσοι έσπευσαν να εκδώσουν ληξιαρχική πράξη θανάτου για τις κινητοποιήσεις, αυτές τις μέρες εξεπλάγησαν από την ορμητική εμφάνιση του κινήματος "Δεν πληρώνω" στα διόδια και, σε εξέλιξη, στις αστικές συγκοινωνίες. Προσπάθησαν να το εξηγήσουν ευτελίζοντάς το σαν κίνημα τζαμπατζήδων! Είναι μακριά νυχτωμένοι...
Με περισσότερους από 71.000 απολυμένους τον Δεκέμβριο, με τα μικρομεσαία εμπορικά να κλείνουν κατά χιλιάδες μετά τις εκπτώσεις, με τους επιστήμονες επαγγελματίες να βλέπουν την επερχόμενη απορρύθμιση των επαγγελμάτων τους υπέρ των ισχυρών οικονομικά δυνάμεων και τη μαζική προλεταριοποίησή τους, η κοινωνία ασφυκτιά.
Είναι εύλογο να εμφανιστεί στο προσκήνιο το ένστικτο κοινωνικής αυτοσυντήρησης. Με ποιες μορφές; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα καθορίσει και την αποτελεσματική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στις πολιτικές εξελίξεις.
Η συναίνεση ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. για τη συγκάλυψη των σκανδάλων του Βατοπεδίου και της Siemens σηματοδοτεί το τέλος των εκκρεμοτήτων της δικομματικής διακυβέρνησης και την επιδίωξη μιας νέας πορείας συναίνεσης στη βάση του νέου Μνημονίου, που, με σκληρά μέτρα κι αυτό, θα παρουσιαστεί τον Μάρτιο, ίσως χρυσωμένο με την επιμήκυνση και με κάποιου είδους αναδιάρθρωση του χρέους.
Οι λογαριασμοί του παρελθόντος όμως δεν κλείνουν, γιατί, εκτός των άλλων, η λύση που επελέγη αποπνέει ηθικοπολιτική αποφορά. Μπορεί η κυβέρνηση να κατορθώνει σε κάποιο βαθμό να εμφανίζει το Μνημόνιο ως μονόδρομο, αλλά η συνειδητοποίηση από τους πολίτες του χάσματος που προκαλεί το ηθικοπολιτικό έλλειμμα μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες κοινωνικές εκρήξεις. Και τότε θα αμφισβητηθεί εκ των πραγμάτων η κατασκευή της "νέας συναίνεσης".
Χωρίς να απλουστεύουμε, το ηθικοπολιτικό έλλειμμα συνταράσσει χώρες, των οποίων η μοναδική ομοιότητα είναι η ανομία των εξουσιών. Πράγματι, λίγα πράγματα συνδέουν την Τυνησία, το Μαγκρέμπ και την Αλβανία με την Ελλάδα. Ο ιός, όμως, της εξέγερσης ή της ανυπακοής, με διαφορετικά αιτήματα και από διαφορετικούς κοινωνικούς πρωταγωνιστές, εξαπλώνεται και στις χώρες της Ε.Ε., με τον ειδικό χρόνο για κάθε χώρα, καθώς οι κοινωνίες νιώθουν τα αδιέξοδα ενός μέλλοντος αποκλεισμών και διαψεύσεων.
Με την κρίση να σφραγίζεται από την ηθική και πολιτική ανυποληψία των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων, με τους θύτες να αναζητούν αμοιβαία στήριξη και να αλληλοαθωώνονται, οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας φαίνεται να ξεφεύγουν από τις νόρμες του Μνημονίου, να μην αρκεί η θυσία "καμένων" πολιτικά προσώπων και μπορεί να επιφυλάσσουν εκπλήξεις.
Όσοι έσπευσαν να εκδώσουν ληξιαρχική πράξη θανάτου για τις κινητοποιήσεις, αυτές τις μέρες εξεπλάγησαν από την ορμητική εμφάνιση του κινήματος "Δεν πληρώνω" στα διόδια και, σε εξέλιξη, στις αστικές συγκοινωνίες. Προσπάθησαν να το εξηγήσουν ευτελίζοντάς το σαν κίνημα τζαμπατζήδων! Είναι μακριά νυχτωμένοι...
Με περισσότερους από 71.000 απολυμένους τον Δεκέμβριο, με τα μικρομεσαία εμπορικά να κλείνουν κατά χιλιάδες μετά τις εκπτώσεις, με τους επιστήμονες επαγγελματίες να βλέπουν την επερχόμενη απορρύθμιση των επαγγελμάτων τους υπέρ των ισχυρών οικονομικά δυνάμεων και τη μαζική προλεταριοποίησή τους, η κοινωνία ασφυκτιά.
Είναι εύλογο να εμφανιστεί στο προσκήνιο το ένστικτο κοινωνικής αυτοσυντήρησης. Με ποιες μορφές; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα καθορίσει και την αποτελεσματική παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στις πολιτικές εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου