Ημερομηνία δημοσίευσης: 09/09/2012
Σε μια αποστροφή της ομιλίας του στη Βουλή την Παρασκευή, ο Αλέξης Τσίπρας απευθυνόμενος στον υπουργό Οικονομικών είπε τα εξής:
“...κύριε υπουργέ, μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή όπως είχατε πει. Η Αργεντινή πέρασε μια πολύ μεγάλη δυσκολία και δεν πρέπει τους λαούς να τους χαρακτηρίζουμε με ρατσιστικό τρόπο. Πέρασαν όμως μια πολύ μεγάλη δυσκολία και κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους. Δυστυχώς εσείς μας οδηγείτε σε άλλες καταστάσεις, πολύ χειρότερες. Θα έχουμε χάσει πλήρως την εθνική μας κυριαρχία, θα έχουμε χάσει πλήρως την αξιοπρέπειά μας, θα είμαστε υποτελείς, όλη η Ελλάδα θα γίνει μια ειδική οικονομική ζώνη και σεις θα επιχαίρετε διότι θα σας κτυπούν την πλάτη και θα ζητάτε άφεση αμαρτιών από την κα Μέρκελ για τις αμαρτίες του παρελθόντος”.
Η φράση περί Αργεντινής απομονώθηκε από τα γνωστά χαλκεία της Συγγρού και τον φιλικό της Τύπο (περίπου όλον δηλαδή). “Ο κ. Τσίπρας εύχεται η Ελλάδα να χρεωκοπήσει, όπως η Αργεντινή” ήταν η “δημιουργική” απόδοση των λόγων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα στην ανακοίνωσή της η ΝΔ προσπάθησε να εμφανίσει τον τότε πρόεδρο Ντε Λα Ρούα (που η σχέση του με την Αριστερά ήταν μέσω της... Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην οποία πορεδρεύει ο ΓΑΠ και μετέχει το συγκυβερνών με τη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) ως αντίστοιχον... Τσίπρα, παρότι ηγήθηκε μιας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, υποτελούς στο ΔΝΤ, με πρόγραμμα σκληρή λιτότητα και που κατέστειλε με φονική βία τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της πολιτικής του, όλα αυτά γεγονότα που σε άλλες αναλογίες παραπέμπουν. Μικρή εξοικείωση με τον πολιτικό χάρτη της Αργεντινής θα έβρισκε μάλλον ουσιαστικότερες προγραμματικές συγκλίσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το ζεύγος Κίρσνερ που ηγήθηκε της ανάκαμψης της χώρας, αύξησε τις κοινωνικές δαπάνες, μείωσε την ανισότητα και φρόντισε ο Ντε Λα Ρούα να δικαστεί για διαφθορά και να περάσει κάποιους μήνες στις φυλακές... Είναι πιο εύκολο να πει κανείς πως “Τσίπρας” της Αργεντινής είναι εκείνοι που σταμάτησαν τη λιτότητα, έδιωξαν το ΔΝΤ και οδήγησαν τη χώρα τους στη μεγαλύτερη αύξηση ΑΕΠ μεταξύ 2002 και 2009 στον κόσμο!
Ας αφήσουμε λοιπόν την επίσημη ρητορική της Ν.Δ., που συγκλίνει πλέον σε κιτρινισμό με εκείνη του οπαδικού της Τύπου. Ας δούμε την ουσία του ισχυρισμού: Η διαχείριση της ελληνικής κρίσης την έχει κάνει βαθύτερη από την αντίστοιχη της Αργεντινής. Απλή εξέταση των οικονομικών δεδομένων δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως σε ότι αφορά τους δείκτες, η έκταση και το βάθος της αργεντίνικης κρίσης ήταν μικρότερη της ελληνικής, ήδη και σήμερα, αφήνοντας έξω τις ακόμα πιο δυσοίωνες μελλοντικές εξελίξεις για την χώρα μας:
- Στην Αργεντινή η ύφεση είχε διάρκεια τέσσερα χρόνια (1999-2002). Στην Ελλάδα είμαστε στον πέμπτο χρόνο και η συνέχιση της πολιτικής λιτότητας από την κυβέρνηση τρόικας - Σαμαρά μάλλον εξασφαλίζει ότι δεν θα σταματήσει εκεί...
- Στην Αργεντινή η συνολική μείωση του ΑΕΠ στα χρόνια της κρίσης ήταν κάτω από 20%. Στην Ελλάδα θα ξεπεράσει το 20% στο τέλος της χρονιάς, με άγνωστο το τελικό βάθος της...
- Στην Αργεντινή η ανεργία έφτασε στην κορύφωσή της στο 21-25%. Στην Ελλάδα ήδη έχουμε φτάσει το 25% και η άνοδος συνεχίζεται, καθώς το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ προβλέπει να φτάσει το 29% του χρόνου...
- Οι μειώσεις μισθών στο Δημόσιο στην Αργεντινή δεν ξεπέρασαν το 13% συνολικά κατά τη διάρκεια της κρίσης...
- Το κόστος ζωής μειώθηκε στην Αργεντινή καθώς το Μπουένος Άιρες έγινε σε λίγα χρόνια η πιο φτηνή πρωτεύουσα της Λατινικής Αμερικής από πιο ακριβή που ήταν. Εδώ συμβαίνει μάλλον το αντίθετο...
Τέλος αξίζει να σημειώσουμε πως ενώ η Αργεντινή ύστερα από δέκα χρόνια ιλλιγγιώδους ανάπτυξης έχει φτάσει λόγω της παγκόσμιας κρίσης σε στασιμότητα ΑΕΠ φέτος, ο βασικός μισθός σε αυτή την μέχρι πρότινος φτωχότερη από την Ελλάδα χώρα συγκλίνει ραγδαία με τομ Ελληνικό σε ονομαστικές τιμές: πρόσφατα συμφωνήθηκε να ανέβει στα 480 περίπου ευρώ, στον ένατο χρόνο συνεχούς πραγματικής αύξησής του... Σίγουρα η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή σε αυτό -και δεν θα γίνει όσο δεν εγκαταλείπει τις αποτυχημένες συνταγές λιτότητας και πρόσδεσης στις αποτυχημένες συνταγές του ΔΝΤ που κατέστρεψαν την Αργεντινή.
ΜΙΧ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ
“...κύριε υπουργέ, μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή όπως είχατε πει. Η Αργεντινή πέρασε μια πολύ μεγάλη δυσκολία και δεν πρέπει τους λαούς να τους χαρακτηρίζουμε με ρατσιστικό τρόπο. Πέρασαν όμως μια πολύ μεγάλη δυσκολία και κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους. Δυστυχώς εσείς μας οδηγείτε σε άλλες καταστάσεις, πολύ χειρότερες. Θα έχουμε χάσει πλήρως την εθνική μας κυριαρχία, θα έχουμε χάσει πλήρως την αξιοπρέπειά μας, θα είμαστε υποτελείς, όλη η Ελλάδα θα γίνει μια ειδική οικονομική ζώνη και σεις θα επιχαίρετε διότι θα σας κτυπούν την πλάτη και θα ζητάτε άφεση αμαρτιών από την κα Μέρκελ για τις αμαρτίες του παρελθόντος”.
Η φράση περί Αργεντινής απομονώθηκε από τα γνωστά χαλκεία της Συγγρού και τον φιλικό της Τύπο (περίπου όλον δηλαδή). “Ο κ. Τσίπρας εύχεται η Ελλάδα να χρεωκοπήσει, όπως η Αργεντινή” ήταν η “δημιουργική” απόδοση των λόγων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα στην ανακοίνωσή της η ΝΔ προσπάθησε να εμφανίσει τον τότε πρόεδρο Ντε Λα Ρούα (που η σχέση του με την Αριστερά ήταν μέσω της... Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην οποία πορεδρεύει ο ΓΑΠ και μετέχει το συγκυβερνών με τη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) ως αντίστοιχον... Τσίπρα, παρότι ηγήθηκε μιας νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης, υποτελούς στο ΔΝΤ, με πρόγραμμα σκληρή λιτότητα και που κατέστειλε με φονική βία τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της πολιτικής του, όλα αυτά γεγονότα που σε άλλες αναλογίες παραπέμπουν. Μικρή εξοικείωση με τον πολιτικό χάρτη της Αργεντινής θα έβρισκε μάλλον ουσιαστικότερες προγραμματικές συγκλίσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το ζεύγος Κίρσνερ που ηγήθηκε της ανάκαμψης της χώρας, αύξησε τις κοινωνικές δαπάνες, μείωσε την ανισότητα και φρόντισε ο Ντε Λα Ρούα να δικαστεί για διαφθορά και να περάσει κάποιους μήνες στις φυλακές... Είναι πιο εύκολο να πει κανείς πως “Τσίπρας” της Αργεντινής είναι εκείνοι που σταμάτησαν τη λιτότητα, έδιωξαν το ΔΝΤ και οδήγησαν τη χώρα τους στη μεγαλύτερη αύξηση ΑΕΠ μεταξύ 2002 και 2009 στον κόσμο!
Ας αφήσουμε λοιπόν την επίσημη ρητορική της Ν.Δ., που συγκλίνει πλέον σε κιτρινισμό με εκείνη του οπαδικού της Τύπου. Ας δούμε την ουσία του ισχυρισμού: Η διαχείριση της ελληνικής κρίσης την έχει κάνει βαθύτερη από την αντίστοιχη της Αργεντινής. Απλή εξέταση των οικονομικών δεδομένων δείχνει ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως σε ότι αφορά τους δείκτες, η έκταση και το βάθος της αργεντίνικης κρίσης ήταν μικρότερη της ελληνικής, ήδη και σήμερα, αφήνοντας έξω τις ακόμα πιο δυσοίωνες μελλοντικές εξελίξεις για την χώρα μας:
- Στην Αργεντινή η ύφεση είχε διάρκεια τέσσερα χρόνια (1999-2002). Στην Ελλάδα είμαστε στον πέμπτο χρόνο και η συνέχιση της πολιτικής λιτότητας από την κυβέρνηση τρόικας - Σαμαρά μάλλον εξασφαλίζει ότι δεν θα σταματήσει εκεί...
- Στην Αργεντινή η συνολική μείωση του ΑΕΠ στα χρόνια της κρίσης ήταν κάτω από 20%. Στην Ελλάδα θα ξεπεράσει το 20% στο τέλος της χρονιάς, με άγνωστο το τελικό βάθος της...
- Στην Αργεντινή η ανεργία έφτασε στην κορύφωσή της στο 21-25%. Στην Ελλάδα ήδη έχουμε φτάσει το 25% και η άνοδος συνεχίζεται, καθώς το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ προβλέπει να φτάσει το 29% του χρόνου...
- Οι μειώσεις μισθών στο Δημόσιο στην Αργεντινή δεν ξεπέρασαν το 13% συνολικά κατά τη διάρκεια της κρίσης...
- Το κόστος ζωής μειώθηκε στην Αργεντινή καθώς το Μπουένος Άιρες έγινε σε λίγα χρόνια η πιο φτηνή πρωτεύουσα της Λατινικής Αμερικής από πιο ακριβή που ήταν. Εδώ συμβαίνει μάλλον το αντίθετο...
Τέλος αξίζει να σημειώσουμε πως ενώ η Αργεντινή ύστερα από δέκα χρόνια ιλλιγγιώδους ανάπτυξης έχει φτάσει λόγω της παγκόσμιας κρίσης σε στασιμότητα ΑΕΠ φέτος, ο βασικός μισθός σε αυτή την μέχρι πρότινος φτωχότερη από την Ελλάδα χώρα συγκλίνει ραγδαία με τομ Ελληνικό σε ονομαστικές τιμές: πρόσφατα συμφωνήθηκε να ανέβει στα 480 περίπου ευρώ, στον ένατο χρόνο συνεχούς πραγματικής αύξησής του... Σίγουρα η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή σε αυτό -και δεν θα γίνει όσο δεν εγκαταλείπει τις αποτυχημένες συνταγές λιτότητας και πρόσδεσης στις αποτυχημένες συνταγές του ΔΝΤ που κατέστρεψαν την Αργεντινή.
ΜΙΧ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου