Στις 8 Μαρτίου πέθανε σε ηλικία 67 ετών από την επάρατη νόσο ο Δημήτρης Πρωτόπαπας μέλος της πολιτικής κίνησης Πετραλώνων – Θησείου. Εκ μέρους της οργάνωσης τον επικήδειο λόγο για την Κίνηση Πετραλώνων – Θησείου έκανε ο σ. Παναγιώτης Σκούτας.
Αγαπημένε σ. Δημήτρη
Μου έλαχε ο κλήρος να είμαι εγώ στον ύστατο αποχαιρετισμό εκ μέρους όλων των συντρόφων σου.
Πρέπει να σου πω ότι αυτός ο αποχαιρετισμός μου είναι δύσκολος, διότι υπήρξες σ. αγαπητός που βρεθήκαμε πολύ κοντά όλα αυτά τα χρόνια και μοιραστήκαμε πολλά πράγματα στη κοινή πορεία μας στην αριστερά.
Έφυγες και αφήνεις πίσω σου ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην οικογένεια σου. Ήσουν τυχερός που είχες στο ταξίδι της ζωής σου τη σύντροφο σου την Εύα, αυτήν με την οποία πορεύτηκες στη ζωή και μεγαλώσατε δύο εξαίρετα παιδιά τον Σπύρο και την Ειρήνη.
Ο πόνος τους είναι πολύ μεγάλος όπως και όλων μας γιατί έφυγες τόσο νωρίς, τώρα που «αρχίζαμε να κατεβαίνουμε το λαγκάδι των χρόνων» όπως λέει ο Οθέλλος και ελπίζουμε ότι θα γίνουμε σοφότεροι. Φαίνεται ότι δεν ήθελες να γεράσεις, και αποφάσισες ότι δεν σου πάει ο ρόλος του ασθενή γι’ αυτό έφυγες γρήγορα.
Μήτσο, θα μας λείψεις, σε όλους τους σ. που τόσο σε αγάπησαν, στους φίλους σου, όλους όσους σε γνώρισαν και πορεύτηκαν μαζί σου. Η απουσία σου θα μας πληγώνει, όμως εμείς να ξέρεις ότι στις συνεδριάσεις, στις συγκεντρώσεις, γυρνώντας μέσα στα Πετράλωνα και στις πλατείες θα σε έχουμε δίπλα μας, θα σε σκεφτόμαστε, θα ακούμε την φωνή σου. Θα είσαι πάντα μαζί μας.
σ. Μήτσο αυτές τις δύσκολες στιγμές δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ· τα ατελείωτα βράδια στις πλατείες με τις πολιτικές και ιδεολογικές συζητήσεις, με τον φραπέ που δεν τον αποχωριζόσουν με τίποτα. Τις συνεδριάσεις μας, τα χρόνια μας στο ΚΚΕ , την περίοδο που στήναμε τον ενιαίο ΣΥΝ, τις εκλογικές μάχες, τον αγώνα που έκανες με τους επαγγελματοβιοτέχνες. Την αγωνία σου για τις πολιτικές εξελίξεις για την προσπάθεια να υπάρξει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο επίκεντρο των εξελίξεων την ανησυχία σου για το πώς θα αντιμετωπίσει πολιτικά ο λαός μας την οικονομική κρίση.
σ. Μήτσο, υπηρέτησες την Αριστερά με όλο σου το είναι, έπραξες πολλά, δεν έχει νόημα να τα απαριθμήσω ένα προς ένα. Όλη σου την πορεία άλλωστε, όλοι την γνωρίζουμε και την βιώσαμε μαζί σου. Επιγραμματικά να πω ότι αμέσως μετά την μεταπολίτευση βρέθηκες στη δημοκρατική κίνηση νεολαίας Πετραλώνων, κατόπιν στη ΚΝΕ, στο ΚΚΕ. Αγωνίστηκες με αυταπάρνηση για την ενότητα της Αριστεράς και συνέβαλες στην δημιουργία του ενιαίου ΣΥΝ στα Πετράλωνα – Θησείο. Ακολούθησες τον ΣΥΝ παλεύοντας να ανταποκριθεί στις νέες ανάγκες του αριστερού κινήματος. Καυτηρίαζες τα κακώς κείμενα αλλά ταυτόχρονα αισιοδοξούσες. Δεν εγκατέλειψες τον αγώνα παρά τις όποιες δυσκολίες και αν υπήρξαν. Καυτηρίαζες όσους ενέδωσαν στις σειρήνες του νεοφιλελευθερισμού, όσους προσέτρεξαν στην αγκαλιά της εξουσίας.
σ. Μήτσο, υπήρξες ένας πραγματικός αγωνιστής στη ζωή σου, με προσήλωση στις αρχές σου, και στα ιδανικά σου. Ήσουν σε όλη σου τη ζωή σταθερά προσανατολισμένος στις προοδευτικές αξίες και τις υπηρέτησες με σεμνότητα και συνέπεια. Αγωνίστηκες για μια κοινωνία πιο δίκαιη, πιο ειρηνική, πιο ανθρώπινη. Αφιέρωσες τη ζωή σου στα ιδανικά του κομμουνιστικού κινήματος και της Αριστεράς. Παρέμεινες ονειροπόλος κομμουνιστής, πιστός στην ενότητα της αριστεράς. Υπήρξες ευθύς και ταυτόχρονα αληθινός. Εξέπεμπες το σεβασμό σε όλους μας και πάντα ο λόγος σου όσο και κριτικός και αν ήταν, ήταν πάντα δίκαιος και ανιδιοτελής.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζεις είναι πως όταν θα κουβεντιάζουμε για σένα μόνο καλά λόγια θα υπάρχουν να σε συντροφεύουν .
σ. Μήτσο σε μια τελευταία ομιλία σου μας μιλούσες για τις δυσκολίες της εποχής για την ανάγκη η Αριστερά να ξεπεράσει αδυναμίες της και να δώσει λύσεις.
Σε αποχαιρετούμε υποσχόμενοι ότι θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε αυτές τις ανησυχίες σου, αυτές τις προσδοκίες σου, τους ίδιους στόχους που και εσύ με τόση συνέπεια και υπευθυνότητα υπηρέτησες.
Σου ευχόμαστε καλό ταξίδι, θα σε συνοδεύουν οι ευχές, η αγάπη, και η εκτίμηση όλων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου