Π. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ: Σας καλωσορίζουμε στη σημερινή μας συνέντευξη. Είμαστε μόλις μία βδομάδα πριν από τις εκλογές τις αυτοδιοικητικές. Θα ξεκινήσουμε με μια σύντομη παρέμβαση του Προέδρου της Κ.Ο. και του Προέδρου του Συνασπισμού του Αλέξη του Τσίπρα και αμέσως μετά θα σας δοθεί όπως πάντα η δυνατότητα να κάνετε τις ερωτήσεις σας.
Το λόγο έχει ο Αλέξης ο Τσίπρας.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε μια βδομάδα από σήμερα οι πολίτες σε κάθε γωνία της χώρας έχουν την ιστορική ευκαιρία με την ψήφο τους, να αποδοκιμάσουν το μνημόνιο της χρεοκοπίας και να στείλουν ισχυρό μήνυμα αποτροπής αυτής της καταστροφικής πορείας για το λαό και τους εργαζόμενους.
Είναι μια μοναδική ευκαιρία. Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Ο καθένας και η καθεμιά από εμάς έχει έστω και για μια μέρα, τη μέρα της κάλπης, τη δύναμη στα χέρια του. Η ψήφος μας έχει δύναμη. Ας μην την υποτιμήσουμε, ας μην τη χαραμίσουμε. Μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά. Μπορεί να επιδράσει όχι μόνο για να αποτρέψει την προδιαγεγραμμένη νέα εκτέλεση της κοινωνίας, με νέα σκληρά και άδικα μέτρα από την επόμενη κιόλας των εκλογών, αλλά μπορεί και να ανοίξει δρόμους ελπίδας, εναλλακτικούς δρόμους, δρόμους για προοδευτικές εξελίξεις.
Εμείς ως χώρος της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς, απ’ την πρώτη στιγμή κατανοήσαμε και συνειδητοποιήσαμε τη μεγάλη ευκαιρία των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου και θέσαμε στον ελληνικό λαό το κρίσιμο διακύβευμα, το κυρίαρχο δίλημμα. Και το κυρίαρχο δίλημμα είναι, ανοχή στο μνημόνιο ή καταδίκη στο μνημόνιο της υποτέλειας και της χρεοκοπίας.
Τη στιγμή που αρκετοί από δεξιά και από αριστερά προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι οι Έλληνες τη στιγμή που καίγεται το σπίτι τους, θα ασχοληθούν με τις πλάκες του πεζοδρομίου της αυλής τους, σήμερα όλοι αυτοί είναι έκθετοι. Περισσότερο έκθετους απ’ όλους όμως είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, που πανικόβλητος απ’ την έκταση της λαϊκής απελπισίας, δυο βδομάδες πριν τις εκλογές αλλάζει ρότα, αποδέχεται το πολιτικό διακύβευμα των εκλογών και καταφεύγει σε κενούς περιεχομένου εκβιασμούς για πρόωρες εκλογές.
Αφού διαπιστώνει ότι μέρα με τη μέρα χάνεται κάθε δημοκρατική νομιμοποίηση στο καταστροφικό για την κοινωνία έργο εφαρμογής του μνημονίου, προσπαθεί να μετατρέψει τη δημοκρατία από αγαθό σε φόβητρο και την έκφραση του φρονήματος των πολιτών σε όχημα εκφοβισμού τους.
Εμείς καλούμε τους πολίτες να σηκώσουν το γάντι αυτής της πρόκλησης. Η χώρα δεν κινδυνεύει από τη δημοκρατία και απ’ την ελεύθερη έκφραση της βούλησης των πολιτών. Η χώρα αν κινδυνεύει, κινδυνεύει από το μνημόνιο που μας οδηγεί στη χρεοκοπία και στην καταστροφή. Η χώρα κινδυνεύει απ’ αυτούς που εμφανίζονται ως σωτήρες της. Η χώρα κινδυνεύει από την οικονομική της εξάρτηση από τους δανειστές της και απ’ την τρόικα, που όπως και οι ίδιοι πλέον ομολογούν, στόχο δεν έχουν τη σωτηρία της ελληνικής οικονομίας. Το λένε και οι ίδιοι. Άλλωστε μπήκαμε στο μνημόνιο με 110% του ΑΕΠ χρέος και θα βγούμε - εάν βγούμε - στο τέλος της τριετίας, με χρέος 150% του ΑΕΠ.
Ο στόχος τους δεν είναι η σωτηρία της οικονομίας. Ο στόχος τους είναι η βίαια αναδιανομή του πλούτου, η διάλυση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων, η εξασφάλιση όχι μόνο των χρημάτων που μας δανείζουν, αλλά και μας ξέφρενης κερδοφορίας απομυζώντας το δημόσιο πλούτο και το ανθρώπινο δυναμικό της πατρίδας μας.
Μόνη σωτηρία για τo λαό, μόνη σωτηρία για τη χώρα, είναι η απεμπλοκή μας απ’ το μνημόνιο της καταστροφής. Μόνη ελπίδα για την κοινωνία είναι η άμεση αμφισβήτηση, η μη νομιμοποίηση αυτής της πολιτικής, τόσο στην κάλπη μεθαύριο, όσο και στους δρόμους απ’ τους αγώνες του λαού μας.
Και αυτή η αμφισβήτηση δεν αφορά μονάχα τη χώρα μας, αφορά ολόκληρη την Ευρώπη. Η χώρα μας σήμερα είναι το πείραμα για την εφαρμογή του πιο σκληρού, του πιο άγριου, του πιο βίαιου νεοφιλελευθερισμού.
Αλλά ξέρετε, αν το πειραματόζωο αντιδράσει, τότε από πείραμα θα μετατραπεί σε αδύναμο κρίκο που θα σπάσει την αλυσίδα της εξάρτησης των λαών της Ευρώπης από την οικονομική και πολιτική ολιγαρχία των τραπεζιτών και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τους εκφραστών.
Και οι εξελίξεις στην Ευρώπη τις τελευταίες μέρες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Μέρκελ και Σαρκοζί σχεδιάζουν ποινολόγιο για τους δημοσιονομικά απείθαρχους, αντί για μέτρα διάσωσης των αδύνατων οικονομιών. Στην ουσία Μέρκελ και Σαρκοζί σπρώχνουν στο περιθώριο της δυνάμεις του νότου, σπρώχνουν στο περιθώριο τις αδύναμες οικονομίες με κίνδυνο να προκληθεί ντόμινο διαιρέσεων στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και ο Έλληνας Πρωθυπουργός άφωνος όλη την προηγούμενη βδομάδα, αφού αρνήθηκε να ‘ρθει στη βουλή να απαντήσει σε ερώτησή μου για το τι θα πράξει στη Σύνοδο Κορυφής, προχθές μόλις τελείωσε η Σύνοδος, ξύπνησε από τον πολιτικό του λήθαργο και άρχισε να υπερηφανεύεται κιόλας για τις εξελίξεις αυτές.
Λοιπόν, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς γίνεται ή σε αυτή τη σύγκρουση συμφερόντων, δεν παίρνει τη θέση των αδυνάτων. Δεν παίρνει τη θέση που είναι με το συμφέρον της χώρας μας, το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας, το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας.
Ας ελπίσουμε να συμβαίνει το πρώτο, να μην καταλαβαίνει τι γίνεται. Όπως και να έχει όμως, αντί να υπερηφανεύεται για τις εξελίξεις αυτές, θα έπρεπε να καταστήσει σαφές στους Ευρωπαίους εταίρους, ότι οποιαδήποτε αλλαγή της Συνθήκης της Λισσαβόνας και να καθιερωθεί το ποινολόγιο, εξοντωτικές ποινές για τις χώρες του νότου και για τη χώρα μας, οποιαδήποτε αλλαγή προς το χειρότερο της Συνθήκης της Λισσαβόνας έπρεπε να καταστήσει σαφές ότι δε θα γίνει αποδεκτή από τη χώρα μας και θα τεθεί σε δημοψήφισμα, στην κρίση δηλαδή του ελληνικού λαού.
Μόνο μια τέτοια σθεναρή στάση θα έδινε διαπραγματευτικές δυνατότητες στη χώρα μας και θα επανέφερε σε δημόσια αντιπαράθεση το φλέγον θέμα της συνολικής ευρωπαϊκής πορείας, με τρόπο επιθετικό και όχι αμυντικό απέναντι στον άξονα Γαλλίας – Γερμανίας.
Δυστυχώς όμως έχουμε έναν Πρωθυπουργό που όχι μόνο, απ’ ό,τι φαίνεται δεν γνωρίζει τι θα πει διαπραγμάτευση, αλλά τη λαϊκή ετυμηγορία την αντιμετωπίζει ως όχημα εκφοβισμού του ίδιου του λαού και όχι των ισχυρών εταίρων, που από σωτήρες μας μετατρέπονται σε δυνάστες της πατρίδας μας.
Γι' αυτό λοιπόν εμείς καλούμε ανοιχτά τους πολίτες, όχι μόνο να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς, αλλά με την ψήφο τους να ανατρέψουν την πορεία των πραγμάτων. Και κυρίως καλούμε τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, τον κόσμο στον οποίο ευθέως απευθύνεται αυτός ο εκβιασμός. Όχι μόνο γιατί αυτός ο κόσμος ζει στο πετσί του την αδικία της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά γιατί ξέρουμε ότι διατηρεί μέσα του πολιτικές αξίες και ευαισθησίες και ενοχλείται βλέποντας την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό αυτές τις αξίες να τις καταπατά, να τις εξευτελίζει, να τις γελοιοποιεί. Ενοχλείται όταν του ζητούν να συνταχθεί με πολιτικές που σήμερα απλόχερα χειροκροτεί ο κ. Μητσοτάκης και η ακροδεξιά.
Σε αυτόν τον κόσμο απευθυνόμαστε ανοιχτά. Του λέμε να μην επιλέξει στην κάλπη να συναντηθεί με τον κ. Μητσοτάκη, αλλά να συναντηθεί με την Αριστερά. Απλώνουμε το χέρι και του λέμε να αγκαλιάσει, να πλαισιώσει και να στηρίξει τη συνάντηση των δυνάμεων της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς με τις δυνάμεις που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και που θέλουν να σταματήσουν να βάζουν πλάτη σ' αυτή την πολιτική, θέλουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους μαζί μας για να αντισταθούμε σ' αυτή την πολιτική.
Και μέσα σ' αυτό το πολιτικό σκηνικό που θυμίζει με κινούμενη άμμο, η επιλογή μας αυτή δημιουργεί δυνατότητες ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού συνολικά και μάλιστα ανασύνθεσης προς τα αριστερά. Σε μια περίοδο που ο κόσμος απελπισμένος ψάχνει να βρει πού θα εναποθέσει τις ελπίδες του, χρέος της Αριστεράς είναι να μετατρέψει την οργή σε λαϊκή παρέμβαση, να χαράξει εναλλακτικούς δρόμους για τη μη εφαρμογή του μνημονίου, για την ανάπτυξη, για την απασχόληση, για την αναδιανομή.
Χωρίς περιχαρακώσεις, χωρίς προσωπικά διαβήματα και εγωκεντρισμούς, χωρίς ιδεολογικούς αναχρονισμούς, με ενωτικό πνεύμα και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον, καλούμε τους πολίτες να στηρίξουν στην Αττική τον Αλέξη Μητρόπουλο, στην Κεντρική Μακεδονία τον Τάσο Κουράκη, στο Δήμο της Αθήνας την Ελένη Πορτάλιου, στο Δήμο Θεσσαλονίκης τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, καθώς και όλους τους συνδυασμούς της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της συνάντησής της με δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου και της οικολογίας.
Καλούμε τους πολίτες στις 7 του Νοέμβρη να πουν «όχι στο μνημόνιο» και να ανοίξουν δρόμους ελπίδας και διεξόδου γι' αυτόν τον τόπο.
Π. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ: Να περάσουμε στα ερωτήματά σας. Ο κ. Αλειφερόπουλος από την τηλεόραση του «ALPHA».
Δ. ΑΛΕΙΦΕΡΟΠΟΥΛΟΣ («ALPHA»): Κύριε Πρόεδρε, καλέσατε τους πολίτες στις κάλπες της 7ης Νοεμβρίου να καταδικάσουν το μνημόνιο της υποταγής και της χρεοκοπίας, όπως είπατε και μάλιστα και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Θέλω να σας ρωτήσω ευθέως: είστε από εκείνους που πιστεύουν ότι ο Πρωθυπουργός, με δεδομένο το δίλημμα που έχει βάλει και ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο και πρόωρων εκλογών, είστε λοιπόν απ’ αυτούς που πιστεύουν ότι ο Πρωθυπουργός μπλοφάρει, αναζητά την ηρωική έξοδο ή εάν δεν πάρει το μήνυμα που θέλει θα προχωρήσει σε εθνικές εκλογές;
Κι εσείς είστε έτοιμος για εθνικές εκλογές με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε μια διαδικασία όπου έχει χάσει Βουλευτές του με τη δημιουργία της Δημοκρατικής Αριστεράς; Ευχαριστώ.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Αλειφερόπουλε, εμείς πριν από έξι μήνες δημόσια είπαμε στον ελληνικό λαό ότι η κυβέρνηση έχει χάσει πια τη δημοκρατική νομιμοποίηση να προχωρήσει σε μια πολιτική που δεν πήρε τη λαϊκή εντολή να προχωρήσει, και ζητήσαμε πριν την είσοδο της χώρας στο Δ.Ν.Τ. και πριν μπούμε σ' αυτή την εφαρμογή ενός μνημονίου που μας οδηγεί στην καταστροφή, ζητήσαμε από τον Πρωθυπουργό και από την κυβέρνηση όχι να φύγει, αλλά να ζητήσει τη γνώμη του κυρίαρχου λαού. Δεν το έκανε, με δημοψήφισμα.
Από την επομένη των εκλογών, σε όλους τους τόνους, λέμε ξεκάθαρα ότι δεν έχει τη δημοκρατική νομιμοποίηση να προχωρά στην εφαρμογή αυτού του μνημονίου. Άρα λοιπόν δεν θα πούμε τώρα, δεν θα κάνουμε τώρα τα στραβά μάτια και θα ξεχάσουμε τι λέγαμε χθες.
Οι εκλογές είναι η κορυφαία στιγμή της δημοκρατίας. Δεν θα μπορούσε να τις αποφύγει ο Πρωθυπουργός. Του το λέμε διαρκώς, ότι δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά μονάχα με τη στήριξη των μηχανισμών εξουσίας, Μέσων Ενημέρωσης και στηρίξεων, στηριγμάτων που βρίσκει από αριστερά και από δεξιά και κυρίως από ακροδεξιά, από τον κ. Καρατζαφέρη και από τα δεξιά από την κα Μπακογιάννη και τον κ. Μητσοτάκη. Δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά.
Άρα λοιπόν εμείς τις εκλογές δεν τις αντιμετωπίζουμε με φόβο. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα για τον Πρωθυπουργό. Όμως πέραν αυτών των εκλογών υπάρχει μια κρίσιμη αναμέτρηση μπροστά μας. Έχουμε εκλογές σε μια εβδομάδα από τώρα.
Είναι εκλογές κρίσιμες αυτές. Μπορεί να μη βγάζουν κυβέρνηση, αλλά από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι αυτές οι εκλογές θα στείλουν ισχυρό μήνυμα. Ή μήνυμα στήριξης αυτής της πολιτικής, και άρα από την επόμενη ημέρα ετοιμαζόμαστε για νέα πιο σκληρά, ακραία μέτρα ή μήνυμα αμφισβήτησης και ιδιαίτερα αμφισβήτησης από τα αριστερά ώστε να αποτραπεί μία νέα «εκτέλεση» της ελληνικής κοινωνίας.
Τώρα στο ερώτημά σας αν μπλοφάρει ή δεν μπλοφάρει, ξέρετε, δεν είμαι εγώ αρμόδιος να απαντήσω σ' αυτό. Έχω όμως την αίσθηση ότι δεν είναι σε θέση να μπλοφάρει. Ο Πρωθυπουργός και το κυβερνητικό επιτελείο, να το πω λαϊκά, έχουν χάσει την μπάλα. Δεν μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς γίνεται και δεν μπορούν να καταλάβουν ότι η πολιτική δεν είναι play station, δεν είναι virtual reality.
Δεν μπορείς να ρίχνεις στον Καιάδα δύο εκατομμύρια Έλληνες στο όριο της φτώχειας, ένα εκατομμύριο στην ανεργία και να είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Δ. ΣΦΕΤΣΑ («ΑΥΓΗ»): Κύριε Πρόεδρε, μιλήσατε για μνημόνιο της χρεοκοπίας. Καλέσατε τους πολίτες να ανοίξουν με την ψήφο τους άλλο δρόμο, δρόμο διεξόδου. Κύριε Πρόεδρε, θεωρείτε ότι υπάρχει άλλος δρόμος πέρα απ’ αυτό το μνημόνιο της χρεοκοπίας; Είναι εφικτός και ποιος είναι αυτός;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Σφέτσα, το ερώτημά σας είναι ερώτημα που βασανίζει θα έλεγα τη συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Συμπολίτες μας που πείστηκαν στην πλειοψηφία τους καθότι φαίνεται από τις εκλογές του περασμένου Οκτώβρη ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει την κοινωνία και είδαν αυτή την κυβέρνηση να εφαρμόζει μια άλλη πολιτική και στις 5 του Μάη τρομοκρατήθηκαν, διότι πίστεψαν ότι είναι πολύ ορατό ενδεχόμενο το ενδεχόμενο χρεοκοπίας και πίστεψαν ότι αυτό που θα μας σώσει από τη χρεοκοπία είναι το μνημόνιο. Τουλάχιστον έτσι έλεγαν οι δημοσκοπήσεις τον Μάιο και στις αρχές του Ιούνη.
Και σήμερα αυτοί οι πολίτες δεν είναι απερίσκεπτοι ούτε ανεύθυνοι όπως λέει ο Πρωθυπουργός, αλλά βλέπουν μέρα με τη μέρα ότι αυτό που μας οδηγεί πιο κοντά στη χρεοκοπία είναι το μνημόνιο. Δείτε τους δείκτες τους οικονομικούς γύρω μας. 4% ύφεση, 20% πραγματική ανεργία, 6% πληθωρισμός. Αν πάει κάποιος σε ένα super market για να πάρει είδη λαϊκής κατανάλωσης, θα δει ότι είναι δυο φορές πιο ακριβά στη χώρα μας απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Το ερώτημα λοιπόν είναι: υπάρχει άλλος δρόμος; Εμείς λέμε: φυσικά και υπάρχει άλλος δρόμος. Είναι δύσκολος αυτός ο δρόμος. Είναι ο δρόμος της αναδιανομής του πλούτου. Διότι, ξέρετε, ακόμα κι αν κρατήσουμε σταθερό το χρέος, δεν θα αυξηθεί το επόμενο διάστημα. Το χρέος είναι ένα κλάσμα ως προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Αν δεν υπάρξει μια προσπάθεια αναδιανομής του πλούτου και ανάπτυξης, αν δεν μεγαλώσει δηλαδή ο παρανομαστής, τότε το πρόβλημα θα παραμένει.
Άρα ο δρόμος που προτείνουμε εμείς είναι –θα σας το πω πολύ σχηματικά- αναδιαπραγμάτευση του χρέους, προκειμένου να μπορέσει η χώρα μας να ξεφύγει από αυτά ληστρικά τοκογλυφικά επιτόκια. Δεύτερον, ανάπτυξη αναπτυξιακή πολιτική με δημόσιες επενδύσεις. Τρίτον αναδιανομή του πλούτου με μια ριζικά διαφορετική φορολογική πολιτική από αυτή που τα δίνει όλα στους έχοντες και κατέχοντες και παίρνει από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Τέταρτον, απασχόληση, ασφάλιση κοινωνική, αλληλεγγύη κοινωνική για να μπορέσει να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή αυτής της χώρας.
Και θα με ρωτήσει κάποιος από εσάς καλοπροαίρετα σας προλαβαίνω, «ωραία και τι θα κάνουμε με το άμεσο πρόβλημα δανεισμού που έχει η χώρα;». Δεν θα αναφερθώ στο παρελθόν, ότι υπήρχαν δυνατότητες τις οποίες δεν αξιοποιήσαμε –γιατί εμείς πιστεύουμε ότι συνειδητά μας οδήγησαν στο ΔΝΤ, η Ιρλανδία σήμερα έχει 30% έλλειμμα και όχι 15% που έχουμε εμείς, αλλά δανείστηκε νωρίτερα από τις αγορές πριν τα spreads φτάσουν στον ουρανό και η χώρα μας βγήκε το Γενάρη στην αγορά, ζήτησε 3, της έδωσαν 25, πήρε μόνο τα 8. Δεν θα αναφερθώ στο παρελθόν.
Θα σας πω τι μπορεί να γίνει άμεσα, αν η χώρα μας αποκτήσει μια Κυβέρνηση ικανή να εφαρμόσει τη λαϊκή εντολή, να είναι διεκδικητική και να μην αποδέχεται τη μοίρα της και τις κόκκινες γραμμές.
Είχαμε μιλήσει και στο παρελθόν για έκδοση ομολόγου, του λεγόμενου «λαϊκού ομολόγου» για εσωτερικό δανεισμό. Γιατί δεν το κάνουν αυτό; Γιατί βεβαίως φοβούνται τη μήνη των τραπεζιτών οι οποίοι φοβούνται ότι θα χάσουν την κερδοφορία τους. Υπάρχει δυνατότητα ακόμη και από αυτούς τους θεσμούς τους προβληματικούς της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, να σταματήσει αυτός ο ληστρικός μηχανισμός στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που μπορούν οι εμπορικές Τράπεζες, η Deutsche Bank, η ALPHA BANK, η EUROBANK να ενεχυριάζουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και να παίρνουν δάνειο από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με 1% και να έρχονται και να δανείζουν τη χώρα μας με 6%.
Και πως μπορεί -το έχουμε πει τόσες φορές- να σταματήσει αυτή η αισχροκέρδεια; Με μια κρατική Τράπεζα ειδικού σκοπού, ειδικά για τη χρηματοδότηση του δημόσιου χρέους, στο πρότυπο της γερμανικής KfW. Ξέρετε ότι μας δανείζουν 14 χώρες την Ευρωζώνης, η Γερμανία δεν μας δανείζει μας δανείζει η δημόσια Τράπεζά της. Είναι κορόιδα οι Γερμανοί; Έχει μια Τράπεζα κρατική, η οποία μπορεί να δανείζεται με 1% επιτόκιο και να χρηματοδοτεί την ανάπτυξη. Εμείς γιατί να μην έχουμε αυτή τη δυνατότητα; Γιατί να μην προβάλλουμε αυτή τη δυνατότητα; Γιατί να μην επιδιώξουμε να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που έχουμε; Ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουν την απαραίτητη κεφαλαιοποίηση που θα εξασφαλίζει ρευστότητα σε διάφορες πηγές, τόσο στην αναχρηματοδότηση του χρέους, όσο και στο μεγάλο πρόβλημα της ανάπτυξης. Υπάρχουν λοιπόν δρόμοι, υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες. Ενίσχυση της παραγωγικής βάσης, ανάπτυξης, αναδιανομής. Δεν τις επιλέγει η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός και οι δυνάμεις που τον στηρίζουν.
Και δεν τις επιλέγει, γιατί αυτές οι επιλογές είναι δύσκολες επιλογές, θέλει συγκρούσεις με την οικονομική ολιγαρχία σε Ελλάδα και Ευρώπη και ο Πρωθυπουργός ολοένα και περισσότερο μοιάζει ως εκφραστής αυτών των δυνάμεων, παρά ως εκφραστής των συμφερόντων του ελληνικού λαού.
Β. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ («ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ»): Σας βλέπω πολύ ευδιάθετο σήμερα κ. Πρόεδρε, είναι και η νίκη του Παναθηναϊκού χτες, φαντάζομαι ότι όλα λειτουργούν υπέρ. Μου έχει κάνει εντύπωση τον τελευταίο καιρό οι προσωπικές επιθέσεις που εξαπολύετε στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού.
Αλλά για να επανέλθω λίγο στο διακύβευμα το εσωτερικό πολιτικό διακύβευμα, καλώς ή κακώς έχουμε εκλογές σε μια εβδομάδα και μάλιστα περιφερειακές εκλογές. Χαρακτηρίσατε πριν αν το βλέπω καλά, ένα ισχυρό μήνυμα «αυτές είναι κρίσιμες εκλογές» -είπατε- «ισχυρό μήνυμα ή μήνυμα στήριξης».
Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια ερώτηση η οποία ενέχει κι ένα πολιτικό ρίσκο όσον αφορά τη δημοσιογραφική σας απάντηση, να αλλάξουμε λίγο ρόλους. Και το λέω αυτό για ποιο λόγο; Διότι ξέρω ότι με το που θα σας την κάνω αυτή την ερώτηση, μπορεί να θεωρηθεί και μια πολύ καλή πάσα, διότι θα σας ρωτήσω ότι στο βαθμό που οι υποψήφιοι που στηρίζει ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στο 2ο γύρο ξέρω ότι θα μου πείτε ότι «βεβαίως και θα είναι, αυτό παλεύουμε» και τα λοιπά.
Θα επικαλεστώ όμως και την άλλη κουλτούρα την οποία εσείς θέλετε να περάσετε στην κοινωνία, αλλά και θα επικαλεστώ και λίγο μια πιο ευθεία απάντηση. Αν δεν είστε στο 2ο γύρο αν οι υποψήφιοι του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στο 2ο γύρο και επειδή μιλήσατε για ένα ισχυρό μήνυμα ή μήνυμα στήριξης, κατ' αρχήν αυτό πως θα το εκλάβουμε; Και κατά δεύτερον, εάν πραγματικά οι υποψήφιοι του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι στο 2ο γύρο, τι θα στηρίξετε; Μια επιλογή που θα είναι Κεντροδεξιά επιλογή ή μια Κεντροαριστερή επιλογή;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Παπαδημητρίου μην έχετε καμία αμφιβολία ότι το πολιτικό μήνυμα των εκλογών θα δοθεί το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου. Δεν το λέω μονάχα εγώ, το λέει ο κ. Πρωθυπουργός πια, αναγκάζεται να το πει. Μάλιστα κάποιες από τις εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας, κυκλοφορούν με πρωτοσέλιδα που αναφέρουν και ημερομηνία εκλογών, θεωρούν ότι με αυτό τον τρόπο θα ενεργοποιήσουν τα πιο συντηρητικά και φοβικά σύνδρομα του εκλογικού σώματος των ψηφοφόρων, και μάλιστα σαν εναλλακτικό σενάριο παραθέτουν και την πιθανότητα εθνικών εκλογών, μαζί με το 2ο γύρο.
Άρα δεν τους ενδιαφέρει ο 2ος γύρος. Αυτό που τους ενδιαφέρει, είναι το μήνυμα το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου. Όταν –είτε σας το πω εγώ είτε όχι, θα το κάνετε, δημοσιογράφοι είστε- θα κάτσετε και θα αθροίσετε τα ποσοστά των Συνδυασμών που στηρίζουν τα Κόμματα στις 13 Περιφέρειες και θα πείτε πόσο τοις εκατό έχουν οι κυβερνητικοί υποψήφιοι, πόσο έχει η Αριστερά, πόσο έχει η Αντιπολίτευση.
Εκεί θα δοθεί το μήνυμα. Εκεί θα δοθεί το ισχυρό μήνυμα και γι' αυτό εμείς καλούμε τους πολίτες να καταλάβουν ότι η ψήφος τους έχει ισχύ, και έχει αξία και να μην δυναμώσουν τους υποψήφιους των δυο μεγάλων Κομμάτων που μας έχουν οδηγήσει έως την καταστροφή, η Νέα Δημοκρατία μας έφερε έως το χείλος και το ΠΑΣΟΚ μας πήρε και βούτηξε μέσα στη χαράδρα, έχουν τεράστιες ευθύνες τα δυο μεγάλα Κόμματα. Να μην χαραμίσουν την ψήφο τους σε αποχή, ή σε διαμαρτυρία βολική για το σύστημα σε υποψηφιότητες που δεν παίρνουν ξεκάθαρη θέση, ούτε απέναντι στο Μνημόνιο ούτε στο τι γίνεται αύριο για τη χώρα και να ενισχύσουν την ελπίδα και την προοπτική της συνάντησης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς με την Οικολογία και το Σοσιαλιστικό χώρο.
Τώρα βεβαίως δεν θα αποφύγω το ερώτημά σας για το 2ο γύρο. Ξέρετε δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται εκλογές με 2ο γύρο στη χώρα μας. Είχαμε μια ανάπαυλα οι προηγούμενες αυτοδιοικητικές είχαν άλλο εκλογικό σύστημα, σε όλες τις προηγούμενες υπήρχε 2ος γύρος, που ως επί το πλείστον δυστυχώς δεν κατάφερνε η Αριστερά να έχει υποψηφιότητες. Είχε σε πολλές, κερδίσαμε και θα κερδίσουμε και πολλούς Δήμους και σε αυτή την εκλογική μάχη, αλλά σε πολλές άλλες περιπτώσεις δεν θα είμαστε. Ξέρετε εμείς ποτέ δεν έχουμε μια λογική, ξέρετε από την κουλτούρα μας την πολιτική, να κατευθύνουμε την ψήφο των πολιτών, όταν δεν είμαστε εμείς, όταν δεν διεκδικούμε την ψήφο τους. Έχουμε εμπιστοσύνη στους πολίτες που μας επιλέγουν και θα έχουμε και απόλυτη εμπιστοσύνη και στην κρίση τους και στο 2ο γύρο.
Κ. ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ («ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ»): Κύριε Πρόεδρε η στελέχωση του Συνδυασμού «Αττική συνεργασία – Όχι στο Μνημόνιο» αποτυπώνει με ευκρίνεια τη στρατηγική συμπόρευσης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας με το Σοσιαλιστικό χώρο, που βρίσκεται απέναντι στο Μνημόνιο.
Υποθέτουμε ότι αυτή η συνάντηση αυτή η συμπόρευση δεν είναι συγκυριακή. Η λογική δηλαδή ότι όσο συνεχίζεται αυτή η κυβερνητική πολιτική, τόσο θα βαθαίνουν και τα ρήγματα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Ανεξαρτήτως λοιπόν των επιδόσεων του Συνδυασμού του κ. Μητρόπουλου στην Αττική, ο δικός σας χώρος της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές ποια βήματα θα κάνει, ώστε αυτή η συμπόρευση με το Σοσιαλιστικό χώρο να αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική και να πειστούν οι πολίτες ότι κάτι αλλάζει στον πολιτικό χάρτη. Μάλιστα νωρίτερα χρησιμοποιήσατε και την λέξη «ανασύνθεση».
Και επίσης μια δεύτερη ερώτηση, ο κ. Δημαράς είπε σήμερα το πρωί ότι συναντήθηκε με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Είχατε συνάντηση μαζί του;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση με το πρώτο σας ερώτημα, νομίζω ότι είναι καίριο ερώτημα. Διότι όλοι καταλαβαίνουμε ότι η χώρα μπαίνει σε ένα κύκλο ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και ήταν αναπότρεπτο αυτό. Όταν έχουμε τόσο ακραίες οικονομικές επιλογές, θα έχουμε τις επιδράσεις τους και στην κοινωνία αλλά και στην πολιτική.
Δεν υπήρξε χώρα που να πήγε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με μια τέτοια σκληρή και βίαιη πολιτική, που να μην αναδιατάχτηκε το πολιτικό σκηνικό. Το μεγάλο ερώτημα για μας είναι αυτή η αναδιάταξη, θα γίνει προς όφελος και πάλι των δυνάμεων που στηρίζουν την οικονομική ολιγαρχία στον τόπο μας;
Ή θα υπάρξει η δυνατότητα και για προοδευτικές εξελίξεις; Ή θα υπάρξει η δυνατότητα ώστε να δημιουργηθούν μέσα από συναντήσεις, ανασυνθέσεις που θα φέρουν την Αριστερά σε πρωταγωνιστικό ρόλο για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του ελληνικού λαού; Διότι βλέπουμε ότι περνάμε μια κρίσιμη φάση της Μεταπολίτευσης, της νέας Μεταπολίτευσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, ανακατατάξεις πάνω στο έδαφος της κοινωνικής ερήμωσης.
Και βλέπουμε ότι διαμορφώνεται και ένα μπλοκ εξουσίας. Ένα μπλοκ εξουσίας για την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής. Δεν είναι μόνο πολιτικών δυνάμεων. Είναι πολιτικών δυνάμεων, του ΠΑΣΟΚ, της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, του νέου κόμματος της κας Μπακογιάννη, του κ. Καρατζαφέρη, ενδεχομένως θα ψάξουν να βρουν και δάνεια και σε άλλες δυνάμεις. Ελπίζουμε να μη βρουν από την Αριστερά δάνεια να στηρίξουν αυτό το μπλοκ εξουσίας.
Αλλά δεν είναι μόνο πολιτικές δυνάμεις, είναι και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που έχουν πολύ μεγάλο συμφέρον να εφαρμοστεί το μνημόνιο, γιατί θα σταματήσουν να έχουν απώλειες από τη συμπίεση του εργασιακού κόστους. Διότι θα έχουν τη δυνατότητα να σταματήσουν να ισχύουν νόμοι που έχουν εφαρμοστεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια από κατακτήσεις εργαζομένων για τις απολύσεις, νόμοι για τις εργασιακές σχέσεις.
Απέναντι σε αυτό το μπλοκ δυνάμεων που εκφράζεται κυρίαρχα και στο μιντιακό χώρο, και το ξέρετε και το βιώνετε και εσείς, η κρίση έχει εισέλθει στο χώρο των media ίσως πριν εισέλθει στην υπόλοιπη κοινωνία και με τις απολύσεις και με τις αναδιατάξεις.
Αυτό το μπλοκ δυνάμεων εξουσίας για να αντιμετωπιστεί, χρειάζεται ένα ευρύτατο μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Και εμείς αυτό το μέτωπο θέλουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι προκειμένου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να δημιουργηθεί και να συγκροτηθεί και να δώσει εναλλακτικές λύσεις, να δώσει λύσεις διεξόδου από την κρίση.
Θα προχωρήσουμε σε αυτές τις επιλογές με τους άξονες μας σταθερούς, σταθερά προσανατολισμένους στην ευρύτερη δυνατή ενότητα δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και στη συνάντησή μας με δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τα δυο μεγάλα κόμματα και κυρίως από το χώρο του ΠΑΣΟΚ.
Τώρα σε σχέση με τον κ. Δημαρά, κοιτάξτε, δεν έτυχε να συναντηθεί μαζί μου. Εξ όσων γνωρίζω είχε μια ενδιαφέρουσα συνάντηση με την κα Μπακογιάννη πριν την υποψηφιότητά του. Εμείς θα ήθελα να σας πω όμως ότι δεν αντιλαμβανόμαστε σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση στην Αττική ως εχθρό μας τον κ. Δημαρά. Απλά θεωρούμε και το λέμε στο λαό, λέμε την αλήθεια στο λαό, ότι δεν είναι η υποψηφιότητα και ο συνδυασμός αυτός που θα δημιουργήσει πρόβλημα στο πολιτικό σύστημα.
Δεν είναι η υποψηφιότητα και ο συνδυασμός που την επομένη των εκλογών θα αξιοποιήσει την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να δούμε αντιδράσεις, αντιστάσεις σημαντικές σε αυτή την πολιτική που εφαρμόζεται. Ξέρετε, τα διλήμματα είναι πάρα πολύ σκληρά και ακραία, όσο ακραίες είναι και οι εποχές που ζούμε, είτε είσαι με το ναι στο μνημόνιο, είτε είσαι με το όχι στο μνημόνιο. Δεν μπορεί να είσαι με το παρών.
Δεν μπορεί να είσαι με το παρών και να κάνεις και ντούκου όλο αυτό το διάστημα. Και επίσης λέμε και στους πολίτες πολύ καθαρά, ότι δεν μπορεί να ψηφίζουν ενάντια στο πολιτικό σύστημα και να εκλέγουν αιρετούς εκπροσώπους στην περιφέρεια, στην αντιπεριφέρεια δηλαδή του κέντρου της Αθήνας που ένα 1.200.000 πολίτες, μέλη του νέου κόμματος της κας Μπακογιάννη.
Ο αγαπητός μου συνάδελφος στην περίοδο των φοιτητικών μας χρόνων στο Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ, εγώ εκπροσωπούσα την Αριστερά, ο κ. Κουρούσης την ΟΝΝΕΔ, είναι επικεφαλής Αντιπεριφερειάρχης στο ψηφοδέλτιο του κ. Δημαρά. Άρα, το κόμμα της κας Μπακογιάννη αν εκλεγεί ο κ. Δημαράς θα έχει μία θέση εξουσίας στην Αττική.
Αυτά οι πολίτες πρέπει να τα ξέρουν. Παρόλα αυτά επαναλαμβάνω, εμείς δε θεωρούμε το Δημαρά εχθρό μας. Εμείς ζητάμε απ’ τους πολίτες να εμπιστευτούν τη συνάντηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς με το σοσιαλιστικό χώρο στο πρόσωπο του Αλέξη Μητρόπουλου, καθώς και σε όλη την Ελλάδα τα ψηφοδέλτια της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς, για να δοθεί μήνυμα και κυρίως το μήνυμα αυτό αφορά τους υποψηφίους και τους συνδυασμούς των δύο κομμάτων εξουσίας.
Και καλούμε τους πολίτες και στην Αττική, αλλά και αλλού, να κάνουν τη μεγάλη ανατροπή, τη μεγάλη έκπληξη. Για φανταστείτε το βράδυ της 7ης του Νοέμβρη στην Αττική που θα δοθεί το κεντρικό πολιτικό μήνυμα, να μην είναι στο δεύτερο γύρο οι εκπρόσωποι το δικομματισμού. Αυτό θα ήταν πραγματικά μια πολύ μεγάλη ανατροπή.
Και μη μου πείτε ότι είναι αδύνατο αυτό να συμβεί. με 40% στις δημοσκοπήσεις αδιευκρίνιστης ψήφου όλα είναι ανοιχτά.
Γ. ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ («ΝΕΤ»): Κύριε Πρόεδρε, τα σενάρια των πρόωρων εκλογών έχουν ανακινηθεί πολύ τον τελευταίο καιρό, τα κουβεντιάζουμε καθημερινά, κάτω από ποιες συνθήκες και γιατί θα πήγαινε ο Πρωθυπουργός σε πρόωρες εκλογές.
Θα ήθελα να μας πείτε, η δική σας θέση σε περίπτωση που τελικά τεθεί ζήτημα είτε μέσω μιας νέας εθνικής εκλογικής διαδικασίας είτε σε επίπεδο αναζήτησης ευρύτερης συναίνεσης, ακόμα και σε κυβερνητικό επίπεδο, εσείς αποκλείετε οποιαδήποτε συμμετοχή δική σας, κάτω από ορισμένες συνθήκες και προϋποθέσεις, ακόμα και σε περίπτωση ακυβερνησίας, σε κάποιο κυβερνητικό σχήμα;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα ήταν παράλογο να ρωτάτε μια πολιτική δύναμη που καλεί τους πολίτες να την εμπιστευτεί για να αλλάξει τα πράγματα, να σας απαντούσε ότι καλεί τους πολίτες μόνο να διαμαρτυρηθούν. Εμείς θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα. Δε θα συμμετέχουμε όμως ποτέ σε κανένα κυβερνητικό σχήμα που θα φτιαχτεί για να στηρίξει αυτό το σύστημα, αυτό το πολιτικό σύστημα.
Δε θα συμμετέχουμε ποτέ σε κανένα κυβερνητικό σχήμα παρδαλό και πολυπρόσωπο, που θα έρθει προκειμένου για να στηριχθεί αυτό το μπλοκ δυνάμεων εξουσίας εφαρμογής της μνημονιακής πολιτικής. Θέλουμε να είμαστε και επιδιώκουμε, παλεύουμε να είμαστε ο πυρήνας μιας άλλης διακυβέρνησης, αριστερής, σοσιαλιστικής.
Αλλά αυτό το λέμε καθαρά στο λαό, δεν απαιτεί μονάχα την ψήφο του. Απαιτεί και τη συνειδητή του δράση. Οι εκλογές από μόνες τους δεν μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα. Βεβαίως παίζουν σημαντικό ρόλο. Η αλλαγή των εκλογικών συσχετισμών είναι σημαντικότατη προϋπόθεση. Υπάρχει όμως και άλλη μία προϋπόθεση, το κίνημα το διεκδικητικό στους δρόμους.
Στη Γαλλία εκατομμύρια πολίτες βρέθηκαν στους δρόμους, συνταξιούχοι, άνεργοι, νέοι, επειδή αυξήθηκαν δύο χρόνια τα όρια ηλικίας. Αυτό αν δεν το δούμε να συμβαίνει και στη χώρα μας και να στηρίζει την Αριστερά και εκλογικά αλλά και κινηματικά και να στηρίζει μια κυβέρνηση που θα επιδιώξει να κάνει αλλαγές, δεν είναι εύκολος ο δρόμος που εμείς υποδεικνύουμε στους Έλληνες πολίτες. Είναι δρόμος σύγκρουσης. Το γνωρίζουμε ότι είναι δρόμος σύγκρουσης και με δυνάμεις κατεστημένου οικονομικού εντός της χώρας και σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι δρόμος σύγκρουσης.
Εάν δεν υπάρξει ένα κίνημα στους δρόμους αλλά και αλλαγή των συσχετισμών, δε θα έρθει σε πέρας αυτή η σύγκρουση. Όταν στο πρόγραμμά μας εμείς μιλάμε και το λέμε καθαρά, για αύξηση της φορολογίας των διανεμόμενων κερδών στο 35-40% στις Α.Ε. και στις ΕΠΕ, κάποιοι συνάδελφοί σας εξάντλησαν το χρόνο τους στη διακαναλική συνέντευξη του Πρωθυπουργού για το πως θα μειωθεί η φορολογία στις Α.Ε.
Αλλά από κάπου πρέπει να τα πάρεις, αν δε θέλεις να τα πάρεις απ’ τους εργαζόμενους, έτσι δεν είναι; Εμείς λέμε να τα πάρεις απ’ το μεγάλο κεφάλαιο, απ’ αυτούς που κερδίζουν πρέπει να τα πάρεις. Να σταματήσουν τα εξοπλιστικά προγράμματα, να φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία. Δύσκολος δρόμος είναι αυτός που εμείς προτείνουμε. Είναι δρόμος συγκρούσεων, αλλά ο λαός πρέπει να καταλάβει ότι έχει τη δύναμη στα χέρια του, μεγαλύτερη δύναμη απ’ αυτή που έχει το κεφάλαιο και να διεκδικήσει αλλαγές προς όφελος των δικών του συμφερόντων.
ΣΩΤ. ΣΙΔΕΡΗΣ («ΑΠΕ» - «VEΤO»): Κύριε Πρόεδρε, εκτιμάτε ότι ούτως ή άλλως η κυβέρνηση δε θα πάει πολύ μακριά. Επίσης προβλέπετε ραγδαίες εξελίξεις και ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Ο θέμα είναι πως θα τα αντιμετωπίσετε εσείς όλα αυτά ηγούμενος μιας παράταξης διαλυμένης. Με τον κ. Αλαβάνο δε μιλάτε, δε λέτε ούτε καλημέρα, τον κ. Κουβέλη τον θεωρείτε δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ , με το ΚΚΕ δεν έχετε καμία επαφή και ούτε προβλέπεται.
Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ κατά το ήμισυ μόνο στηρίζει τον κ. Μητρόπουλο. Θα ήθελα το σχέδιό σας για τη Δευτέρα.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σιδέρη, αν και είστε λίγο υπερβολικός στις κρίσεις σας, εγώ δε θα αποφύγω την ουσία του ερωτήματός σας. Και δεν θα την αποφύγω γιατί η πραγματικότητα είναι ότι η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού στη χώρα μας ξεκινάει από την Αριστερά παραδόξως. Όχι όμως, δεν εξαντλείται μόνο στην Αριστερά, το βλέπετε άλλωστε, αλλά ξεκινάει απ’ την Αριστερά.
Εγώ θα σας πω ότι πράγματι υπάρχει μια δυσάρεστη πραγματικότητα που εκφράζεται ιδίως στην περιφέρεια της Αττικής κατακερματισμού των δυνάμεων της Αριστεράς και της Οικολογίας. Εμείς ξέρετε, σε αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα του κατακερματισμού, απαντάμε με μια ενωτική πρόταση, όχι με μια πρόταση νέας περιχαράκωσης, δικής μας περιχαράκωσης. Όχι με μια πρόταση καταγραφής των δυνάμεών μας. Όχι με μια πρόταση σεχταρισμού.
Αλλά με ένα άνοιγμα. Με ένα άνοιγμα στην κοινωνία, διότι ξέρετε, πέρα απ’ τις συνιστώσες τις πολιτικές υπάρχουν και οι συνιστώσες οι κοινωνικές. Οι νέοι άνθρωποι που βγαίνουν στο εξωτερικό κατά χιλιάδες γιατί δεν μπορούν να σπουδάσουν και να εργαστούν στη χώρα μας. Οι άνεργοι που πλησιάζουν το 1 εκατ. Οι χαμηλοσυνταξιούχοι που τους κόψανε δυο μισθούς και ώρα θέλουν να τους κόψουν και τις εκδρομές στα ΚΑΠΗ λέει γιατί εκεί είναι η διαφορά.
Με αυτές τις κοινωνικές συνιστώσες εμείς θέλουμε να συναντηθούμε σε αυτή την κάλπη, δίνοντας ελπίδα και για την επόμενη μέρα των εκλογών. Ξέρετε, στην εισαγωγή μου σας είπα ότι κοιτάμε προς το μέλλον χωρίς ιδεολογικούς αναχρονισμούς, χωρίς προσωπικά διαβήματα και κάνοντας και την αυτοκριτική μας.
Έχουμε και εμείς κάνει λάθη. Η Αριστερά έχει ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση. Όμως σε αυτή την κρίσιμη ώρα δεν μπορούμε να κοιτάμε στο χθες. Πρέπει να κοιτάξουμε στο αύριο. Διακυβεύεται το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Δεν έχουμε το δικαίωμα να κοιτάξουμε στο χθες.
Θα ήμουν πολύ χαρούμενος εάν σε αυτή η συνέντευξη τύπου σήμερα είχαμε και όλους στους οποίους αναφερθήκατε, πρόσωπα που έχουν τιμήσει με τη δράση τους την Αριστερά και τους έχει τιμήσει η Αριστερά. Επέλεξαν τους δικούς τους δόμους. Παίρνουν αυτοί την ευθύνη.
Εγώ προσωπικά θα περίμενα σε αυτή την κρίσιμη στιγμή μεγαλύτερη συναίσθηση ευθύνης. Από εκεί και πέρα όμως η ζωή και η κοινωνία, ο λαός, επιβεβαιώνει ή αποδοκιμάζει τις πολιτικές επιλογές και εμείς είμαστε ανοιχτοί την επόμενη μέρα. Είμαστε ανοιχτοί σε όλους. δεν κρατάμε σε κανέναν κακία.
Διότι το σχέδιό μας συμπεριλαμβάνει ευρύτερες δυνάμεις. Δεν κλείνουμε τις πόρτες μας. κοιτάμε στο μέλλον και ελπίζουμε σε αυτό το δύσκολο αγώνα να βρεθούμε ξανά σε κοινή κοίτη όλοι όσοι ειλικρινά πιστεύουν ότι πρέπει να ταχθούν με τις δυνάμεις που αγωνίζονται για την κοινωνική προκοπή, για τους εργαζόμενους, για το λαό και θέλουν να αντιπαρατεθούν σε αυτή την λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού και απέναντι σε αυτό το μπλοκ εξουσίας που θέλει να μας οδηγήσει στην κοινωνική απελπισία.
ΕΙΡ. ΜΠΕΛΛΑ («ΒΡΑΔΥΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε, ο Πρωθυπουργός μίλησε για δυνάμεις αποσταθεροποίησης, δηλαδή για δυνάμεις που μιλάνε, βάζουν το δίλημμα του μνημονίου έχοντας ψηφοθηρικούς στόχους. Ανήκετε σε αυτές τις δυνάμεις αποσταθεροποίησης;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν ξέρω τι εννοεί λέγοντας «δυνάμεις αποσταθεροποίησης», αλλά αν αντιλαμβάνεται την ελληνική κοινωνία και όσους αγωνίζονται για το δίκιο τους ως δυνάμεις αποσταθεροποίησης, τότε κάνει μεγάλο λάθος και ιδίως κάνει μεγάλος λάθος αν νομίζει ότι θα μπορεί για πολύ να κρατάει την εξουσία με κλιμακούμενες απειλές και εκβιασμούς, ενεργοποιώντας τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά του πολίτη που είναι ο φόβος.
Καλεί τους πολίτες στην κάλπη να τον ψηφίσουν από φόβο. Καμιά πολιτική δύναμη στην ιστορία, την πολιτική ιστορία, δεν έχει καταφέρει να προχωρήσει μπροστά ζητώντας ψήφο όχι για ελπίδα και προοπτική, αλλά από φόβο.
Κι εγώ θέλω να σας πω και κάτι το οποίο μου φαίνεται πολύ παράξενο. Μέχρι πριν από λίγο ο Πρωθυπουργός τι έλεγε; Έλεγε ότι δεν τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος. Αυτό δεν έλεγε; Ότι εγώ προχωράω σε ένα σχέδιο σωτηρίας της χώρας και δεν με ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος, δεν με ενδιαφέρει αν θα ξαναεκλεγώ.
Τώρα ξαφνικά τι μας λέει; Τώρα ξαφνικά μας λέει ότι είναι διατεθειμένος να αφήσει στη μέση αυτό το έργο σωτηρίας αν τυχόν οι πολίτες αμφισβητήσουν, δηλαδή δημιουργήσουν πολιτικό κόστος όχι στον ίδιο, αλλά στις πολιτικές τους επιλογές στους Δήμους και στις Περιφέρειες.
Είναι αστείο το δίλημμα που θέτει, με συγχωρείτε για την έκφραση. Είναι αστείο, αλλά και κωμικοτραγικό ταυτόχρονα να λέει κανείς στον ελληνικό λαό «Σγουρός ή χρεοκοπία, Τατούλης ή πτώχευση, Μπόλαρης στην Κεντρική Μακεδονία ή εκλογές».
Δυνάμεις αποσταθεροποίησης κοινωνικής και πολιτικής λοιπόν είναι αυτές που μας επιβάλλουν αυτή την άδικη πολιτική και οι πολίτες δυο πράγματα δεν αντέχουν, την κοροϊδία και την αδικία.
Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ («ΕΘΝΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε, είπατε ότι την πρώτη Κυριακή θα κριθούν όλα και εκεί θα βγουν τα πολιτικά συμπεράσματα. Το ερώτημα είναι, στις 13 Περιφέρειες υπάρχουν ψηφοδέλτια που κατεβαίνουν μόνοι τους οι Οικολόγοι Πράσινοι ή ψηφοδέλτια που κατεβαίνουν οι υποψήφιοι της Δημοκρατικής Αριστεράς. Αυτούς τους υποψηφίους πού τους κατατάσσετε, στο μνημονιακό μπλοκ ή στο αντί;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσούτσια, καταρχάς υπάρχουν και περιπτώσεις, γιατί παρά τον κεντρικοπολιτικό χαρακτήρα αυτής της αναμέτρησης οι τοπικές ιδιομορφίες παίζουν, και σωστά πρέπει να παίζουν ρόλο, υπάρχουν και περιοχές, περιφέρειες όπου καθίσταται δυνατή η συνεννόηση και η συνεργασία δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ με τους Οικολόγους, ακόμα και με δυνάμεις που προέρχονται από το χώρο της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Όμως μου θέτετε ένα ερώτημα το οποίο θα έπρεπε να το θέσετε στους ίδιους. Εγώ θα σας πω πού κατατάσσουν τον εαυτό τους; Μέχρι πρότινος μας έλεγαν ότι οι εκλογές αυτές δεν είναι, δεν έχουν κεντρικό πολιτικό χαρακτήρα.
Μπορούσαν να λένε δηλαδή στην κοινωνία ότι δεν πειράζει που έχουμε σχεδόν σε κάθε σπίτι έναν άνεργο, δεν πειράζει που κλείνουν τα μαγαζιά, δεν πειράζει που οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό, δεν πειράζει που διαλυόμαστε, εδώ θα ψηφίσουμε με κεντρικό γνώμονα το αυτοδιοικητικό, αν έχουμε πεζοδρόμια, αν έχουμε πάρκα.
Σημαντικότατο αν έχουμε πεζοδρόμια κι αν έχουμε πάρκα. Κι αυτό ακόμα πολιτικό είναι ξέρετε, δεν είναι αυτοδιοικητικό, διότι στους Δήμους η Αριστερά το αν κατατάσσεται με τις δυνάμεις που αγωνίζονται με τα κινήματα πόλης, με τους ανθρώπους που αμφισβητούν και διεκδικούν ελεύθερο χώρο, δημόσιο χώρο ή με τις δυνάμεις των μεγάλων συμφερόντων, είναι πολιτική επιλογή ακόμα κι αυτή, αλλά ιδίως στις ημέρες μας, που το κεντρικό διακύβευμα είναι το μνημόνιο, δεν μπορεί να λένε ότι δεν έχουν κεντρικό πολιτικό νόημα οι αυτοδιοικητικές εκλογές. Και στηρίζουν και υποψήφιους κυβερνητικούς στους μεγάλους Δήμους.
Πρέπει να τους ρωτήσετε λοιπόν, μη ρωτάτε εμένα. Εγώ ξέρετε, αν ήμουν στη θέση τους, όταν βγήκε ο Πρωθυπουργός τη Δευτέρα και είπε «μνημόνιο ή χρεοκοπία είναι το δίλημμα, υπέρ του μνημονίου ή εκλογές είναι το δίλημμα» αν ήμουν στη θέση τους θα έβγαινα και θα απέσυρα την υποστήριξή μου από τον κ. Καμίνη και από τον κ. Μπουτάρη, τους κυβερνητικούς υποψηφίους στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, διότι μέχρι τώρα μας λένε ότι δεν είναι αυτό το δίλημμα, γι' αυτό τους υποστηρίζουν.
Ποιος δίνει το στίγμα στον κ. Καμίνη και στον κ. Μπουτάρη δηλαδή; Δεν το δίνει ο Πρωθυπουργός; Το δίνουν αυτοί; Ας τους ρωτήσετε; Μη ρωτάτε εμένα.
ΜΙΧ. ΣΙΑΧΟΣ («ΔΡΟΜΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε, ένα από τα ζητήματα που μπαίνουν από πολλές πλευρές της Αριστεράς είναι αν μπορεί να ακυρωθεί το μνημόνιο χωρίς να φύγει αυτή η κυβέρνηση.
Η ερώτηση λοιπόν είναι: από τη στιγμή που η ψήφος είναι ιστορική για να καταδικαστεί το μνημόνιο, θεωρείτε ότι πρέπει μετά τις εκλογές αυτή η κυβέρνηση να φύγει; Δηλαδή το αποτέλεσμα πρέπει να είναι τέτοιο που να κάνει την κυβέρνηση να φύγει; Το πρώτο είναι αυτό.
Το δεύτερο – και τελειώνω – είναι ότι μήπως η δυναμική του Δημαρά έτσι όπως εμφανίζεται το τελευταίο διάστημα μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του, η οποία φαίνεται ότι ανατρέπει σχεδιασμούς σε όλο το πολιτικό φάσμα, μήπως ακυρώνει εν τη γενέσει του το σχέδιο συνεύρεσης που έχετε περιγράψει;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Στο πρώτο σκέλος του ερωτήματός σας θέλω να είμαι πάρα πολύ σαφής. Ο κ. Παπανδρέου έχει ταυτιστεί μ' αυτή την πολιτική. Την υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια. Συνεπώς είναι στα όρια της επιστημονικής πολιτικής φαντασίας να πιστεύει κανείς ότι θα λάβει το μήνυμα το βράδυ των εκλογών και θα αλλάξει πολιτική. Όταν μάλιστα φτάνει στο σημείο να θέτει τέτοια εκβιαστικά διλήμματα στους Έλληνες πολίτες, που θυμίζουν άλλες εποχές, όταν οι βασιλιάδες λέγανε «ισχύς μου η δύναμη που μου δίνει ο Θεός», τώρα αυτός λέει «ισχύς μου η δύναμη που μου δίνουν οι αγορές».
Λοιπόν, ακούστε. Μέρα με τη μέρα γίνεται πιο φανερό, ολοένα και πιο φανερό ότι ο Πρωθυπουργός έχει κάνει τις πολιτικές του επιλογές και η πολιτική του επιλογή ήταν το Δ.Ν.Τ., ήταν να πάμε σ' αυτή την περιπέτεια, ήταν δηλαδή να εφαρμόσει πλήρως και κατά γράμμα τις απαιτήσεις των αγορών στη χώρα μας πάρα το γεγονός ότι ο ίδιος λέει ότι θέλουν το κακό μας οι αγορές.
Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να θέλουν το κακό μας, να θέλουν να κερδοσκοπήσουν εις βάρος μας, αλλά εμείς να πρέπει να κάνουμε απαρέγκλιτα αυτό που μας λένε. Ξέρουμε λοιπόν πάρα πολύ καλά ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει προοπτική διεξόδου και σωτηρίας στον ελληνικό λαό και ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι η χώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται μια κυβέρνηση πραγματικά αριστερή. Μια κυβέρνηση που να είναι έτοιμη να εφαρμόσει τη λαϊκή εντολή, αντίστοιχη λαϊκή εντολή μ' αυτή που πήρε ο κ. Παπανδρέου και την έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια.
Και ξέρουμε ότι για να συμβεί αυτό χρειάζονται ανακατατάξεις, γι' αυτό κι εμείς εργαζόμαστε να συναντηθούμε με τους έντιμους σοσιαλιστές, μ' αυτούς που δεν ζητάνε θέσεις εξουσίας, μ' αυτούς που έχουν εκφράσει το θάρρος της γνώμης τους και έχουν εναντιωθεί σ' αυτή την πολιτική και κυρίως με τους απλούς πολίτες που χρόνια τώρα αγωνίζονται για ιδέες, για οράματα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και ξέρουμε ότι η επιτυχία Μητρόπουλου σ' αυτές τις εκλογές θα ξεκλειδώσει πολλές συνειδήσεις, θα ξεκλειδώσει πολλές δυνάμεις. Γι' αυτό και πιστεύουμε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Τώρα σε σχέση με το ερώτημά σας για τον κ. Δημαρά. Κοιτάξτε να δείτε, ο κ. Δημαράς, καταρχάς σας είπα και θα το επαναλάβω, ότι εμείς καταλαβαίνουμε τι είναι, το λέμε στον ελληνικό λαό, αλλά δεν θέτουμε ως στόχο μας τον κ. Δημαρά.
Θέτουμε ως στόχο μας, ως αντιπάλους σ' αυτές τις εκλογές τους εκπροσώπους των κομμάτων εξουσίας που έχουν οδηγήσει τη χώρα εδώ που την έχουν οδηγήσει. Και θα ήμασταν πολύ χαρούμενοι αν οι εκπρόσωποι των κομμάτων εξουσίας δεν ήταν στο δεύτερο γύρο στην Αττική. Θα ήταν ένα πολύ μεγάλο μήνυμα αυτό.
Βεβαίως αντικειμενικά η υποψηφιότητα Δημαρά δημιουργεί τέτοια αντανακλαστικά σαν αυτά στα οποία αναφερθήκατε, αλλά εμείς δεν θέλουμε να δικάσουμε προθέσεις. Εμείς θέλουμε να κοιτάξουμε και την επόμενη ημέρα των εκλογών και τη μεθεπόμενη ημέρα των εκλογών και λέμε ότι αυτό που είναι απαραίτητο να συμβεί είναι ένα ευρύτατο μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων από τα αριστερά της σοσιαλδημοκρατίας ως τα αριστερά της αριστεράς, με δυνάμεις οι οποίες συνειδητοποιούν ότι το μέλλον και η προοπτική, η σωτηρία της χώρας είναι η απεμπλοκή από το μνημόνιο της χρεοκοπίας και η στήριξη μιας αναπτυξιακής προοπτικής για τη χώρα μας.
Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ («ΠΡΙΝ»): Κύριε Πρόεδρε, είπατε μόλις, έχετε πει επανειλημμένα δηλαδή γι' αυτό το ευρύτατο μέτωπο. Έχω προσέξει ότι έχουν πυκνώσει όμως οι αναφορές του κ. Μητρόπουλου στον Ανδρέα Παπανδρέου, στο παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ. Τελευταία ήταν το σχόλιο για τη δήλωση Προβόπουλου.
Δεν αισθάνεστε ότι αλλοτριώνεται η φυσιογνωμία του Συνασπισμού, με την επιλογή αυτή του επικεφαλής, ως κόμματος, ως ένα ιστορικό ρεύμα της Αριστεράς που δεν μιλάει μόνο για το κοινωνικό κράτος, αλλά και για τη συνολική μεταστροφή και για το ριζικό μετασχηματισμό ολόκληρης της κοινωνίας. Δεν αλλοτριώνεται η φυσιογνωμία σας;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Λαουτάρη, στην ιστορία ξέρετε, την πολιτική ιστορία, όχι μονάχα την πρόσφατη, θα δείτε ότι η Αριστερά από την εποχή του Λένιν έβλεπε τις συμμαχίες με τελείως διαφορετικό μάτι απ’ αυτό που το βλέπει σήμερα δυστυχώς η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, μ' αυτό που έχει επικρατήσει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια ως αντίληψη, όπως το είπατε, περί αλλοτρίωσης.
Εμείς όταν βρεθήκαμε με τον κ. Μητρόπουλο δεν του είπαμε να αλλάξει άποψη. Δεν του είπαμε να αλλάξει ιδέες και απόψεις. Εμείς τον θέλουμε ακριβώς γιατί πιστεύουμε ότι είναι έντιμος. Αυτές τις ιδέες, αυτές τις απόψεις έχει. Ιδρυματικό μέλος του ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου, είχε μια πορεία έντιμη σ' αυτό το χώρο. Δεν διαχειρίστηκε δημόσιο χρήμα.
Είχε μια επιστημονική επάρκεια να λέει τη γνώμη του ευθαρσώς και από την πρώτη στιγμή καταδίκασε, χωρίς φιοριτούρες, αυτή την μετάλλαξη την ιδεολογική, τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ. Καταδίκασε το μνημόνιο, καταδίκασε τον «Καλλικράτη». Δεν είπε ούτε παρών ούτε ψήφισε τέτοιες επιλογές και είναι πολλοί, είναι χιλιάδες μέσα στο ΠΑΣΟΚ που έχουν την ίδια στάση.
Δεν τους λέμε να σταματήσουν να είναι απ’ αυτή τη μήτρα την πολιτική. Δεν τους θέλουμε για να τους κάνουμε μέλη του Συνασπισμού. Θέλουμε να συναντηθούμε μαζί τους. Εμείς κρατάμε τις δικές μας απόψεις, κρατάμε το δικό μας προσανατολισμό, τη ριζοσπαστικότητά μας, τις ιδέες μας, την άποψή μας για το πώς θα είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός, αλλά ξέρουμε ότι τούτη την ώρα σημασία δεν έχει να διαγκωνιστούμε για το πώς θα είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός, αλλά να προχωρήσουμε σε ένα μέτωπο να αποκρούσουμε την επίθεση που έρχεται και πιστεύουμε ότι το ίδιο θα έπρεπε να κάνει κάθε σοβαρή αριστερή δύναμη στη χώρα σ' αυτή την ιστορική στιγμή και όχι να αισθάνεται καλά εάν πάει το ποσοστό από το 6% στο 7%, αλλά να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μιας ανατροπής του πολιτικού σκηνικού. Αυτό το νόημα έχει η συνάντησή μας μ' αυτό το χώρο και πιστεύω ότι θα το συνειδητοποιήσουν και οι πολίτες και θα επιβραβεύσουν αυτή την επιλογή.
Θ. ΤΣΑΤΣΗΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε η πλειοψηφία του κόσμου προφανώς αποδοκιμάζει το Μνημόνιο και δεν θέλει να ισχύσουν για πολύ τα μέτρα που έχουν ληφθεί. Με αυτή τη λογική τα διλήμματα «ανοχή ή καταδίκη του Μνημονίου», «θα κάνω εκλογές αν δεν βγουν οι δικοί μου υποψήφιοι» δεν είναι λίγο λάθος; Δεν είναι λανθασμένα αυτά τα διλήμματα; Αφού ξέρουμε ότι ο κόσμος στην πλειοψηφία του το Μνημόνιο το αποδοκιμάζει;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Τσάτση θα συμφωνήσω μαζί σας ότι τα διλήμματα αυτά είναι και λανθασμένα και κενά περιεχομένου και κυρίως είναι κενά περιεχομένου διότι εκβιάζεται κάποιος όταν αισθάνεται ότι έχει κάτι να χάσει. Το Μάιο αισθανόταν πολύς κόσμος ότι έχει κάτι να χάσει, διότι δεν είχε δει την εξέλιξη των πραγμάτων και πίστευε ότι δεν κάνει υπομονή να χάσει 2 μισθούς, θα ερχόταν η χρεοκοπία. Σήμερα βλέπει μέρα με την ημέρα ότι τη χρεοκοπία τη φέρνει αυτή η πολιτική και ότι έδωσε τους μισθούς, έδωσε και τα επιδόματα, δίνει τα πάντα και δεν βλέπει άσπρη μέρα, δεν βλέπει φως στο τούνελ.
Άρα είναι κενά περιεχομένου. Διότι τι να πει κανείς στον άνεργο δηλαδή; Τι θα χάσει παραπάνω; Τι να πει κανείς σε αυτούς που είναι στα όρια της φτώχειας; Τι να πει κανείς στους νέους ανθρώπους που δεν βλέπουν προοπτική. Σε τι να τους εκβιάσει;
Όμως θέλω να σας πω δυο πράγματα. Είπα και στην εισαγωγή μου ότι δεν είναι απερίσκεπτος ο ελληνικός λαός, ούτε ανεύθυνος που θέλει να αποδοκιμάσει σε αυτή την κάλπη αυτή την πολιτική, θέλει να στείλει μήνυμα γιατί ξέρει τι τον περιμένουν δύσκολες μέρες αν δεν το στείλει το μήνυμα. Δεν είναι απερίσκεπτος. Πείθεται μέρα με την ημέρα, ότι δεν υπάρχει προοπτική διεξόδου και πρέπει να αντισταθεί και δεν ανέχεται σας είπα και πριν δυο πράγματα: την κοροϊδία και την αδικία. Μας είπαν προεκλογικά ότι θα στηρίξουν την κοινωνία και την κατεδαφίζουν. Μας είπαν ότι Μνημόνιο ή χρεοκοπία και μας οδήγησαν στο Μνημόνιο της χρεοκοπίας. Μας λένε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ε, δεν μπορεί να μην δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Στην ιστορία έχει αποδειχτεί ότι οι λαοί όταν πιστεύουν στις δυνατότητές τους και στη δύναμή τους, βάζουν κι αυτοί κόκκινες γραμμές. Δεν βάζουν μονάχα οι ισχυροί κόκκινες γραμμές. Και αυτό είναι η κοροϊδία και η αδικία. Είναι μεγάλη αδικία κ. Τσάτση να πληρώνουν τη νύφη μονάχα οι μη έχοντες. Είναι μεγάλη αδικία να παίρνουν από το συνταξιούχο 2 συντάξεις και την ίδια στιγμή να κάνουν περαίωση γι' αυτόν που έχει τζίρο 4 και 5 εκ. ευρώ το χρόνο, για να ξεπληρώσει με ένα 10ρικο. Είναι μεγάλη αδικία την ίδια στιγμή που συρρικνώνουν τους άμεσους φόρους, να αυξάνουν το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας και να θέλουν να εξισώσουν το πετρέλαιο κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης. Ξέρετε πόσο τοις εκατό των φορολογικών εσόδων είναι οι άμεσοι φόροι και πόσο οι έμμεσοι στη χώρα μας; Θα πάμε σε μια αναλογία, 65-35 περίπου, που είναι πρωτοφανές για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Αυτή λοιπόν η πολιτική της αδικίας, πρέπει να σταματήσει. Δεν μπορεί να ανεχτεί ο λαός την αδικία και την κοροϊδία. Μπορεί να ανεχτεί να κάνει θυσίες, προκειμένου να δει προκοπή. Την αδικία και την κοροϊδία όμως δεν μπορεί να την ανεχτεί.
Π. ΜΠΙΤΣΙΚΑ («ΤΟ ΒΗΜΑ»): Ήθελα να ρωτήσω το εξής: σήμερα νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που λέτε ότι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει άλλες επιλογές, από ότι έχει δείξει, δηλαδή ότι δεν αλλάζει πολιτική. Δεν είναι αντίφαση αυτό με το γεγονός ότι η διακήρυξη που έχει γίνει για το ψηφοδέλτιο του Μητρόπουλου και ο ίδιος ο κ. Μητρόπουλος βάζει σαν αιχμή του δόρατος το να φανεί μέσα από αυτή τη συνεργασία ότι η Κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει τακτική; Τι από τα δυο ισχύει τελικά;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Μπίτσικα, έχω την αίσθηση ότι δεν παρακολουθείτε στενά τους διαξιφισμούς μου με τον Πρωθυπουργό στη Βουλή. Όποτε έχω βρεθεί απέναντί του το έχω πει αυτό, ότι δεν πάει μακριά, ότι δεν μπορεί να πάει μακριά μόνο με τη στήριξη του συστήματος εξουσίας, του καθεστώτος της διαπλοκής και με τη στήριξη του κ. Μητσοτάκη. Σε άλλη κοινωνική βάση αναφέρεται τόσα χρόνια από το ΠΑΣΟΚ, αλλού το πάει τώρα. Δεν μπορεί να πάει μακριά. Το έχουμε πει αυτό.
Αλλά με ρωτάτε κάτι, στο οποίο οφείλω μια απάντηση. Ακούστε κα Μπίτσικα, δουλειά για να κρίνουν τις πολιτικές εξελίξεις και να δώσουν διεξόδους και να κάνουν προτάσεις επί του πολιτικού σκηνικού, έχουν τα πολιτικά Κόμματα. Δεν μπορεί κανείς να το αναμένει αυτό από ένα αυτοδιοικητικό σχηματισμό ο οποίος φτιάχνει μια διακήρυξη και κάτι πολύ συγκεκριμένο.
Εκτός εάν υπάρχουν και αυτοδιοικητικοί σχηματισμοί για τις Περιφέρειες, που είναι προπλάσματα νέων Κομμάτων. Ας τους ρωτήσετε.
Εμείς λοιπόν, γιατί αναφερθήκατε στο Συνδυασμό «Αττική συνεργασία Όχι στο Μνημόνιο» με επικεφαλής τον Αλέξη Μητρόπουλο, έχουμε κάνει μια πολύ συγκεκριμένη διακήρυξη στόχων. Καλούμε τους πολίτες σε αυτή την κρίσιμη εκλογική μάχη, με διακύβευμα την καταδίκη, την καταψήφιση του Μνημονίου.
Δεν μπορεί να αναμένεται λοιπόν από τον κ. Μητρόπουλο ή από τον Συνδυασμό να σας απαντήσει στο θέμα της πρόωρης κάλπης και το τι θα κάνει την επόμενη μέρα για το ποια Κυβέρνηση θα έχει η χώρα. Για την Περιφέρεια και για ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό συγκροτήθηκε αυτός ο σχηματισμός. Θα ήταν πέρα και έξω και δεοντολογικά αν το θέλετε, από τη λογική του. Ο στόχος του είναι να καλέσει τους πολίτες στην Περιφέρεια της Αττικής, να καταδικάσουν το Μνημόνιο, να καταδικάσουν τον "Καλλικράτη", αλλά και η Περιφερειακή Αρχή που θα προκύψει, να είναι ανυπάκουη στην εφαρμογή του Μνημονίου και του "Καλλικράτη", που θέλει να πάρει 1,5 δις το χρόνο πόρους από την Τοπική Αυτοδιοίκηση για να πάει στους δανειστές μας. Αυτός είναι ο στόχος τους.
Β. ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ («TVXS» - «FLASH»): Επί προεδρίας σας στο Συνασπισμό στον ευρύτερο πολιτικό χώρο τον οποίο εκπροσωπείτε, σημειώθηκε διάσπαση από τη μία πλευρά με την ανανεωτική πτέρυγα, από την άλλη πλευρά με τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες στηρίζουν τον κ. Αλαβάνο. Εξακολουθείτε σήμερα να αισθάνεστε δικαιωμένος για τις επιλογές σας; Θα λαμβάνατε διαφορετικές αποφάσεις αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Κωστούλα, αν και έχει απαντηθεί το ερώτημά σας, δεν θα το αποφύγω και θα σας πω ιδιαίτερα ότι αυτή η εικόνα υπάρχει στην Περιφέρεια της Αττικής. Μην υποτιμάμε ότι υπάρχουν 13 Περιφέρειες και ότι οι πολίτες που μας παρακολουθούν σήμερα είναι από όλες τις Περιφέρειες και γνωρίζουν ότι οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στη συντριπτική πλειοψηφία των Περιφερειών δίνουν κοινό αγώνα και κοινούς στόχους.
Στη Θεσσαλονίκη μάλιστα έχω δίπλα μου τον Τάσο Κουράκη, δίνουν έναν αγώνα απέναντι σε ένα κατεστημένο που έχει να κάνει τόσο με τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά όσο και με την παρέμβαση της Εκκλησίας στην ευρύτερη περιοχή απέναντι δηλαδή στον κ. Ψωμιάδη και απέναντι στον κυβερνητικό υποψήφιο τον κ. Μπόλαρη, ο οποίος δεν μπορεί να έχει καμία δυναμική γιατί δεν δίνει καμία ελπίδα στο λαό. Και εκεί ο Τάσος Κουράκης μπορεί να κάνει τη μεγάλη έκπληξη και να στείλει ένα πολύ ισχυρό μήνυμα.
Θα σας έλεγα ότι υπάρχει αυτή η εικόνα στην Αττική, υπάρχει αυτή η εικόνα αυτή η Αττική. Αλλά αυτό που μας αφορά εμάς είναι να ξεφύγουμε από αυτή τη λογική του να καταμετρήσουμε τις δυνάμεις μας.
Και ξέρετε τις διασπάσεις ή τις αποχωρήσεις, τις επιλογές δηλαδή αυτές, τις επιβεβαιώνει ή τις αποδοκιμάζει η ίδια η ζωή. Η ζωή θα κρίνει θα αποτελέσουν ιστορικό ορόσημο για την εξέλιξη της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ή αν θα είναι μικρές πληγές, που θα επουλωθούν. Και εμείς πιστεύουμε ότι θα είναι το δεύτερο, γιατί θεωρούμε ότι δεν είναι ώρα για διασπάσεις, είναι ώρα για μεγάλες συναντήσεις προς όφελος του λαού και της κοινωνίας.
Και σε ό,τι αφορά το προηγούμενο σχόλιό μου ότι η ζωή επιβεβαιώνει, ακούστε: πριν από λίγα χρόνια θα θυμάστε το ίδιο είχε συμβεί και μεγάλος κουρνιαχτός είχε σηκωθεί, διότι είχαμε διάσπαση πάλι στον Συνασπισμό. Θυμάστε;
Έφυγε ένας σχηματισμός συντρόφων μας εξαίρετων κατά τα άλλα, διαφωνήσαμε και είχε εξίσου μεγάλης προβολής από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με τον Συνασπισμό τότε ο κ. Μπίστης, η ΑΕΚΑ. Θυμάται κανείς σήμερα την ΑΕΚΑ; Τον κ. Μπίστη; Δεν τους θυμάται κανείς. Γιατί; Γιατί η ζωή δεν επιβεβαίωσε ότι αυτή η διαφοροποίηση συνιστούσε ρήγμα και διάσπαση στην πραγματική κοινωνία και στην πραγματική πολιτική. Άρα μην βιάζεστε να δίνετε βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς. Εμείς εδώ παραμένουμε προσηλωμένοι στις αξίες μας, στους στόχους μας, στη στρατηγική μας και δηλώνουμε ταυτόχρονα ότι εδώ δεν είμαστε για να διχάζουμε, αλλά για να ενώνουμε. Οπότε με όλους τους συντρόφους μας που βρεθήκαμε μαζί, ελπίζουμε σε αυτούς τους κρίσιμους αγώνες την επόμενη μέρα να ξαναβρεθούμε μαζί.
ΚΥΡ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ («ΣΚΑΪ»): Κύριε Πρόεδρε το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει οι έντονες αναφορές με ανακοινώσεις του Κόμματος και με δηλώσεις σας σχετικά με τη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Έχετε μιλήσει για τους δημοσιογράφους που έκαναν τις ερωτήσεις στη διακαναλική, σημειώνοντας ότι μετέφεραν τις αγωνίες των εργοδοτών και όχι της κοινωνίας. Στη διαβούλευση που είχατε οργανώσει στη Βουλή, είπατε το τι προβάλλεται και το τι αποκρύπτεται, καθορίζεται πλήρως από τα εκδοτικά συμφέροντα. Και έχετε επίσης μιλήσει για προβλήματα δημοκρατίας που ανακύπτουν από τη συγκεκριμένη συμπεριφορά.
Θεωρείτε ότι αυτή τη στιγμή εφαρμόζεται κάποιο σχέδιο και σας έχουν βάλει στο στόχαστρο με στόχο να περιοριστούν τα εκλογικά σας ποσοστά; Και αν υπάρχει τέτοιο σχέδιο ποιος το οργανώνει.
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Αργυρόπουλε ότι υπάρχει σχέδιο, είναι προφανές. Υπάρχει σχέδιο, για να στηριχθεί αυτό το πολιτικό σύστημα, που καταρρέει. Για να στηριχθεί η πολιτική του Μνημονίου που δεν βρίσκει ανταπόκριση στην ελληνική κοινωνία. Συντριπτικά μειοψηφική είναι αυτή η πολιτική. Πως θα στηριχθεί μια συντριπτικά μειοψηφική πολιτική, αν δεν υπάρχει σχέδιο; Αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και στήριξης νέων μορφωμάτων και από δυνάμεις που παίζουν καθοριστικό ρόλο στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Τώρα δεν ξέρω αν υπάρχει σχέδιο που αφορά μονάχα εμάς. Αφορά όσους εναντιώνονται σε αυτό το σχέδιο. Δεν είμαστε μονάχα εμείς ήρωες, δεν λέμε αυτό. Και δεν αναφέρθηκα σε όλους τους συναδέλφους σας που ήταν παρόντες. Εξέφρασα μια απορία και νομίζω ότι είχα το δικαίωμα να την εκφράσω αυτή την απορία. Πως είναι δυνατό σε μια συνέντευξη 2 ωρών και 1 τετάρτου, να μην ακούγεται μια ερώτηση για το θέμα του Αστακού, του μεγάλου αυτού κυβερνητικού φιάσκου που έχει και οικονομικές προεκτάσεις και περιβαλλοντικές. Να μην ακούγεται ούτε μία κρίση για το πώς θα βγούμε από αυτή την οικονομική κρίση που μας έλεγε ότι πετυχαίνουν οι στόχοι του, όταν έχουμε ύφεση 4% και πληθωρισμό 6% και την ανεργία 20%, παρά μονάχα να γίνεται διαρκής επίκληση του αιτήματος της εργοδοσίας σε αυτό τον τόπο, να μειωθεί κι άλλο η φορολογία των διανεμόμενων κερδών.
Ένα ερώτημα εξέφρασα. Αν κάποιοι εθίγησαν προσωπικά από αυτό το ερώτημα και εξαπολύουν επιθέσεις, δικό τους πρόβλημα. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Είναι τίτλοι τιμής για μας αυτές οι επιθέσεις οι οποίες είναι και αστήρικτες. Ξέρετε εμείς όμως θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν πρόκειται να μπούμε σε καμία προσωπική αντιπαράθεση, δεν έχουμε τίποτε με κανέναν, δεν έχουμε προσωπικό τίποτε με κανέναν από τους συναδέλφους σας, ούτε με όσους τηρούν τη δεοντολογία τη δημοσιογραφική, ούτε με όσους δεν την τηρούν.
Και ξέρετε γιατί δεν έχουμε τίποτα; Γιατί ξέρουμε ότι ο καθένας εκφράζει πολιτικά κάτι. Το πρόβλημα πρέπει να το έχουν οι ίδιοι, όταν αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να πείσουν όχι την κοινωνία και τους ακροατές τους, ούτε τον εαυτό τους.
Διότι πείτε μου εσείς τώρα, πως να πειστεί η ελληνική κοινωνία και πως να μπορέσουν ακόμα και οι αξιότεροι των συναδέλφων σας που είναι αξιότατοι ρήτορες και χειριστές της ελληνικής γλώσσας και της γραφής, να πείσουν την ελληνική κοινωνία ότι το πρόβλημα της χρεοκοπίας έγκειται στο ότι τα ΚΑΠΗ πηγαίνουν εκδρομές ή στο ότι η Αριστερά χρεοκόπησε τη χώρα. Κυβέρνησε άλλωστε και η Αριστερά όλες τις προηγούμενες δεκαετίες αδιαλείπτως αυτή τη χώρα και τη χρεοκόπησε.
Είναι άστοχες αυτές οι παρεμβάσεις και νομίζω ότι κάνουν περισσότερο κακό σε όσους τις εκτοξεύουν αυτές τις επιθέσεις, παρά σε εμάς που τις δεχόμαστε.
Δ. ΖΩΝΙΟΣ («ΑΘΗΝΑ 9.84»): Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Στηλιτεύετε τη διαμόρφωση ενός μπλοκ εξουσίας εφαρμογής του μνημονίου, στο οποίο όπως έχετε πει σε αυτό συμμετέχουν το κυβερνητικό κόμμα το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία, ο ΛΑΟΣ και άλλες δυνάμεις. Επίσης αντιτίθεστε στο σχέδιο «Καλλικράτης».
Θα ήθελα να ρωτήσω σε σχέση με αυτό, στην Ικαρία απ’ ότι γνωρίζω το κόμμα σας συνεργάζεται και με το ΠΑΣΟΚ και με τη Νέα Δημοκρατία και με το ΛΑΟΣ. Επίσης στην Κέρκυρα, στο Αίγιο, στην Πάτρα συνεργάζεται με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας. Σε σχέση με αυτό τι θα προτείνετε την επόμενη μέρα εάν εκλεγούν αυτοί οι υποψήφιοι; Να εφαρμόσουν την πολιτική του μνημονίου και του «Καλλικράτη» ή κάποια άλλη, την πολιτική της ανυπακοής όπως είπατε πριν;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Ζώνιο πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι οι εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στους δήμους, δεν είναι εκλογές όπου κατέρχονται κομματικά ψηφοδέλτια. Έχουν άλλο χαρακτήρα αυτές οι εκλογές. Φυσικά και έχουν πολιτικό περιεχόμενο, σας εξήγησα πιο πριν, με το ποια θέση παίρνεις με την κοινωνία, με τους αγώνες των ενεργών πολιτών ή με τα συμφέροντα είναι πολιτικό θέμα, πολιτικό διακύβευμα.
Αλλά νομίζω ότι είναι άστοχη η παρατήρησή σας ότι συνεργάζεται το κόμμα μας με το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Δημοκρατία και το ΛΑΟΣ. Υπάρχει και αυτό που ξέρετε ονομάζεται αυτονομία των αυτοδιοικητικών κινημάτων. Αυτονομία των αυτοδιοικητικών κινήσεων. Και οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να αναδεικνύουν και πρόσωπα και πολιτικές.
Εμείς έχουμε έναν προσανατολισμό, οι δυνάμεις μας σε τοπικό επίπεδο, σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, να έχουν ξεκάθαρη προγραμματική στόχευση, ξεκάθαρες θέσεις. Και να στηρίζουμε υποψηφίους που πολλές φορές είναι και έξω από το δικό μας κομματικό χώρο, με κριτήριο την πολιτική τους τοποθέτηση και το πρόγραμμά τους.
Δεν έχουμε στηρίξει πουθενά σε όλη τη χώρα υποψήφιο που να μην είναι ενάντια στο μνημόνιο και στην πολιτική του «Καλλικράτη», που να μην έχει στις προγραμματικές του θέσεις αντίθεση με την κυρίαρχη πολιτική.
Από εκεί και πέρα, ξέρετε, είναι προφανές ότι οι τοπικές κοινωνίες θα αναδείξουν το βράδυ των εκλογών και πρόσωπα και συνδυασμούς και το κριτήριο για μας είναι αυτά τα πρόσωπα και οι συνδυασμοί θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο μεγάλο και βαρύ φορτίο και καθήκον που θα έχουν απ’ την επόμενη των εκλογών, ιδίως αν λάβουν την πλειοψηφία να εμπνέουν τον κόσμο, να εμπνέουν τους πολίτες, σε μια διαρκή αντίσταση και διεκδίκηση, διότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση στραγγαλίζεται μέσα από τον «Καλλικράτη».
Να μπορούν να εμπνέουν και να διεκδικούν, να μην είναι μαριονέτες της κεντρικής εξουσίας. Και να μην είναι υπάκουοι. Άρα, στο ερώτημά σας απαντώ με ευθύτητα, οι Δήμαρχοι και θα είναι πολλοί που θα εκλεγούν με τη στήριξη του Συνασπισμού και θα τους ευχηθώ καλή επιτυχία την επόμενη μέρα, ταυτόχρονα θα τους ευχηθώ και να μπορέσουν να αντέξουν και να αντισταθούν και να διεκδικήσουν διότι το έργο τους θα είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Θα έχουν να ανταπεξέλθουν σε μια κεντρική πολιτική που θα είναι Προκρούστης για την αυτοδιοίκηση και χωρίς τη διεκδίκηση του λαού και του κινήματος δε θα μπορέσουν να τα καταφέρουν. Άρα, θα τους συμβουλεύσω αυτή τη συμμετοχή των ενεργών πολιτών και των τοπικών κινημάτων, να τη διεκδικήσουν απ’ την πρώτη μέρα άσκησης των καθηκόντων τους.
Κ. ΑΤΙΑΣ («ALTER»): Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγη ώρα μας είπατε ότι ο κ. Παπανδρέου έχει επιλέξει τη ρότα του και είναι στα όρια της πολιτικής επιστημονικής φαντασίας να σκεφτεί κανείς ότι θα λάβει το μήνυμα των εκλογών και θα αλλάξει ρότα. Προχθές περιοδεύατε στην ανατολική Μακεδονία και είπατε «μπορεί ο κ. Παπανδρέου να μην πάει τη χώρα σε εκλογές, να ακούσει το βράδυ της 7ης του Νοέμβη το μήνυμα του λαού και να αλλάξει πολιτική». Μπορείτε να μας πείτε τι έχει αλλάξει σε αυτές τις ελάχιστες ώρες και πλέον ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να λάβει το μήνυμα;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Ατία, ξέρετε, όταν κόβετε ένα απόσπασμα μιας δήλωσης για να κάνετε μία αντιπαραθετική σύγκριση, βγαίνουν εύκολα συμπεράσματα. Βεβαίως αυτό που είπα στη Θράκη και αυτό που λέω τώρα είναι το «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα» για τον Πρωθυπουργό που εκβιάζει με εκλογές. Στο χέρι του είναι, δεν είναι στο δικό μας χέρι.
Δεν είναι στο δικό μας χέρι εάν θα γίνουν εκλογές. Εμείς ξέρουμε ότι έχουμε εκλογές σε μια βδομάδα. Και είναι αυτοδιοικητικές με κεντρικό πολιτικό περιεχόμενο, με μήνυμα ισχυρό και ζητάμε απ’ τους πολίτες να καταδικάσουν αυτή την πολιτική και να ανοίξουν δρόμους εναλλακτικούς.
Από εκεί και πέρα προφανώς στο χέρι του Πρωθυπουργού είναι αν θα κάνει εκλογές ή αν δεν θα κάνει. Με ρωτήσατε σήμερα «εκτιμάτε ότι θα πάρει το μήνυμα»; Σας είπα με ειλικρίνεια, δεν εκτιμώ. Θα επαναλάμβανα όμως τη δήλωσή του, στο χέρι του είναι προφανώς, μπορεί να το πάρει. Η εκτίμησή μου είναι, δεν πρόκειται να το πάρει το μήνυμα. Διότι αν ήταν να το πάρει, θα το είχε πάρει ήδη.
Νομίζετε δεν καταλαβαίνει ο Πρωθυπουργός ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι μειοψηφική, αισχρά μειοψηφική στην ελληνική κοινωνία; Εμείς αυτό που κάνουμε είναι να καλούμε τους πολίτες – το είπα και στην αρχή – να σηκώσουν αυτό το γάντι. Διότι αν δεν το κάνουν, η επόμενη μέρα είναι πολύ χειρότερη. Αν φοβηθούν ή αν νομιμοποιήσουν κι επιβεβαιώσουν αυτή την πολιτική, τότε έρχονται νέα σκληρά μέτρα τα οποία κάποιοι τα έχουν περιγράψει. Είτε ο κ. Προβόπουλος στις εκθέσεις του, είτε με μισόλογα και υπονοούμενα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στη διακαναλική του συνέντευξη.
ΕΙΡ.ΜΠΕΛΛΑ (ΒΡΑΔΥΝΗ): Σε συνέντευξή του ο κ. Κουβέλης έχει μιλήσει για ένα άτυπο αντιμνημονιακό μέτωπο που αγγίζει τα όρια της γραφικότητας. Θα ήθελα ένα σχόλιό σας πάνω σε αυτό. Και ένα δεύτερο ερώτημα, μιλήσατε για την ανάγκη ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού προς Αριστερά. Δεν μας έχετε προσδιορίσει ακριβώς σε ποια Αριστερά αναφέρεστε. Βγάζετε έξω τους ήδη υπαρκτούς πολιτικούς συνδυασμούς; Δηλαδή βγάζετε ήδη έξω από αυτή την Αριστερά που καλείτε τον κόσμο να ψηφίσει και να ηγεμονεύσει, όπως είναι ο κ. Κουβέλης, όπως είναι η κα Παπαρήγα ή ο κ. Αλαβάνος;
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δε θα απαντήσω εγώ σε αυτό το ερώτημα, ούτε θα χαρακτηρίσω τις άλλες πολιτικές δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται στην Αριστερά τι είδους εξελίξεις επιδιώκουν και επιθυμούν. Είναι ερωτήματα που πρέπει να τα θέσετε στους ίδιους. Εγώ αυτό που κάνω είναι να λέω εδώ ποια είναι η δική μας στρατηγική. Και είναι μια στρατηγική εξαιρετικά ευρύχωρη εξ όσων καταλαβαίνετε.
Δεν αποκλείουμε κανέναν. Μέτωπο ευρύτατο θέλουμε να δημιουργήσουμε. Ίσα-ίσα, ανοίγουμε τις αγκαλιές μας σε δυνάμεις που ξεπερνούν τα όρια της παραδοσιακής Αριστεράς και βρίσκονται στο χώρο της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας, γιατί χωρίς αυτές τις δυνάμεις δεν μπορεί να συγκροτηθεί ένα ευρύτατο μέτωπο αντίστασης σε αυτή τη λαίλαπα που έρχεται.
Από εκεί και πέρα μη ρωτάτε εμένα διαρκώς για τον κ. Κουβέλη, ρωτήστε τον ίδιο πού εντάσσει τον εαυτό του και γιατί θεωρεί γραφικό σήμερα αυτό το μέτωπο ενάντια στο μνημόνιο.
Π. ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ: Νομίζω πως έχουμε ολοκληρώσει. Να μην πάμε σε ένα δεύτερο κύκλο. Εάν κάποιος δεν έχει κάνει κάποια ερώτηση έστω και μία, αλλιώς να σας ευχαριστήσουμε και να σας ευχαριστήσουμε για όλη τη συνεργασία σε όλη αυτή τη διάρκεια των εκλογών.
Γνωρίζουμε τις δύσκολες συνθήκες τουλάχιστον στο δικό σας επίπεδο της δημοσιογραφίας που δουλεύετε και είμαστε πάντοτε μαζί σας και με διάθεση για καλή συνεννόηση.
To Γραφείο Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου